Oslo in de winter: 8 leuke activiteiten om je warm mee te houden

Oslo is misschien wel een van de minder verkende Scandinavische hoofdsteden, maar is meer dan een bezoek waard. De stad is omgeven door water. Daardoor is het er in de zomer lekker toeven, maar ook tijdens het winterseizoen kan je hier perfect een citytrip uitplannen. Dan zijn er de vele musea, de kerstmarkten en een paar verrassende buitenactiviteiten om je geëntertaind te houden. Trot Op! ging in december op bezoek in Noorwegen en kreeg daar helemaal geen spijt van.

Noem me een volslagen idioot, maar naar het hoge noorden trek ik het liefst in het putje van de winter. Korte dagen, fantastische sterrenhemel, knisperende haardvuurtjes en overal een flink pak sneeuw onder de voeten: allemaal best aangenaam. Ondertussen heb ik elk Scandinavisch land bezocht en werd ik een expert in het gemakzuchtig stereotiep categoriseren van de inwoners. Zo zijn Denen gewoon knappere Duitsers, zijn Finnen en IJslanders binge drinkers die er uitzien als een kruising tussen een elf en een hobbit en zijn Zweden heel erg mooi maar soms misschien een beetje saai. Enkel de Noren kende ik nog niet goed, en Oslo was me tot voor kort ook onbekend. Ik had oprecht geen idee wat ik van de stad moest verwachten en of er op zich wat te beleven viel.

 

Oslo in de winter: 8 leuke activiteiten om je warm mee te houden

Toen ik in december de kans kreeg er een professioneel bezoek te plegen – ik schrijf namelijk ook nog steeds voor echte magazines, I have a real job – kwam me dat natuurlijk erg goed uit. Ik zou aankomen op het moment dat de Nobelprijs voor de Vrede er werd uitgereikt, en dat betekende veel volk, veel events en veel blije gezichten. Oslo bleek een levendige stad te zijn, met uitgestrekte parken, warme mensen en prachtige verzichten. De kerstmarkt was er net geopend, en om het allemaal nog een tikje gezelliger te maken lag ook de eerste verse sneeuw van het jaar voor me klaar. Maar valt er op een donkere winteravond ook echt wat te doen? Zeer zeker beste vrienden! Deze acht dingen bijvoorbeeld.

 

1. Speel ramptoerist op het dak van het Oslo Operahuis

Het nieuwe operahuis van Oslo werd in 2008 officieel geopend en is nog steeds het mooiste moderne gebouw van de stad. Dit imposante bouwwerk van marmer en glas lijkt als een ijsberg uit het water te rijzen, en door het ingenieuze ontwerp kan iedereen gewoon vanaf de waterkant het dak op kuieren. Tijdens de zomer is dat heel erg fijn, maar ’s winters moet je uitkijken. Zeker als na een zonnige dag de half ontdooide sneeuwlaag op het schuine dak weer is aangevroren. De Noren zelf hebben van wat banale gladdigheid absoluut geen last. Dat komt omdat ze – ingenieus als ze zijn – elastieken met ijzeren pinnetjes over hun schoenen trekken. Domme toeristen uit landen die economisch in duigen vallen als er eens een halve centimeter sneeuw ligt, kennen dit soort hulpmiddelen echter niet en spelen bovenop de opera onbewust met hun leven.

“Het nieuwe operahuis van Oslo werd in 2008 geopend en is nog steeds het mooiste moderne gebouw van de stad. Door het ingenieuze ontwerp kan iedereen gewoon vanaf de waterkant het dak op kuieren.”

Dat inzicht kreeg ik jammer genoeg pas toen ik na een potsierlijke schuiver gekrenkt en verslagen op m’n buik weer het dak afgleed. Ik bleek er lang niet de enige met evenwichtsproblemen te zijn. Volgens mij ligt de bodem van de Oslofjord vol citytrippers, die er met hun camera nog om de hals en een blik van totale verbazing op hun bevroren gezichten de eeuwige, modderige duisternis van het zeemansgraf trotseren. Bij deze zijn jullie gewaarschuwd. Koop snel een paar pinnetjes (brodder in het Noors), kies een leuk plekje uit en geniet van het spektakel.

 

2. Misfornøyelsesbar: bezoek het officieel slechtste café ter wereld

De meeste kroegen proberen – hoewel een aantal Antwerpse cafébazen de memo hierrond blijkbaar nog niet ontvangen heeft – hun klanten een min of meer aangename tijd te bezorgen. Een café dient immers om je in te vermaken, zo zou een mens toch mogen veronderstellen. Eén zaak in Oslo doet aan al die wollige onzin echter niet mee. Misfornøyelsesbar – in het Engels The Bemusement Bar of Discontent – werd specifiek ontworpen om je een zo miserabel mogelijke ervaring te schenken. Het pand werd in de 19^e eeuw gebruikt als mentale instelling waarin mensen die antisociaal en promiscue gedrag vertoonden – he, dat ben ik – dwangarbeid moesten uitvoeren. De huidige eigenaar vond dat verleden blijkbaar een leuke bron van inspiratie, en besloot met een aantal lokale kunstenaars aan de slag te gaan. Het resultaat is een café waarin elke kamer werd ingericht in het licht van een psychische stoornis: van paranoia en fobieën tot schizofrenie.

“Misfornøyelsesbar is een café dat specifiek werd ontworpen om je een zo miserabel mogelijke ervaring te schenken.”

Overal kijken tientallen psychedelische ogen je aan, alles van de vloer tot het plafond werd met waanbeelden volgeschilderd, in het toilet zie je geen steek voor ogen, de stoelen zijn te klein en zitten slecht, en het bier wordt opzettelijk door een norse barman in halfvolle glazen getapt. Wie hier nietsvermoedend binnenstapt gaat een frustrerende avond tegemoet, maar ik vond het voornamelijk fascinerend. Het enige onaangename aan de hele ervaring was de lening die ik moest aangaan om m’n pinten te kunnen betalen. Nordic beer is expensive y’all!

PS: Tijdens het updaten van dit stuk kwam ik te weten dat Misfornøyelsesbar – oh ironie – voorlopig jammer genoeg de deuren heeft moeten sluiten. Omdat ik het zo’n leuk concept vond, laat ik het er toch nog even instaan.

 

3. Het Vigelandpark: babyschoppende standbeelden en ander moois

Het Vigelandpark is voor mij het mooiste park van Oslo, en een hoogtepunt van elk bezoek aan de stad. Er staan meer dan 200 beelden uitgestald, allemaal van één en dezelfde kunstenaar: de Noorse beeldhouwer Gustav Vigeland. Die deed er tijdens het interbellum twintig jaar over om z’n magnum opus af te werken. Het resultaat is fantastisch. Vigeland visualiseert op verbluffende wijze menselijke emoties, relaties en de vergankelijkheid van het bestaan. Sommige van zijn sculpturen zijn erg emotioneel geladen, anderen zijn provocatief en een aantal zijn ronduit hilarisch. Het beeld van de poedelnaakte man die furieus met een aantal pasgeboren baby’s vecht en er één wegtrapt als was het een voetbal, is wat mij betreft het beste standbeeld ter wereld. De boom in met die lelijke David van Michelangelo en zijn ridicuul kleine fluit. Het is kinderlijk prutswerk in vergelijking met dit epische, majestueuze beeld van de naakte babystamper. Het is hemels. Het is van een buitenaards artistiek niveau. Het is godverdomme perfect. Als het aan mij lag, stond het morgen in plaats van Brabo op de Grote Markt. TOP. BEELD.

 

4. Musea in Oslo: bezoek De Schreeuw van Munch of een echt Vikinschip

Oslo heeft buiten het Vigelandpark nog heel wat meer cultuur te bieden, en is een echte museumstad. Het National Museum bijvoorbeeld, werd sinds m’n bezoek in een gloednieuw gebouw ondergebracht, en je kan er nog steeds De Schreeuw van Edvard Munch bezichtingen. Da’s een even beroemd schilderij als de Mona Lisa, maar er staan veel minder toeristen in de weg dan in het Louvre zodat je het daadwerkelijk ook eens van dichtbij kan bekijken. Een ander topmuseum is het Viking Ship Museum dat op een schiereiland aan de rand van het centrum ligt. Daar staan drie bijna perfect bewaarde Vikingschepen tentoon, en via een 3D-projectie op de muren waan je je zo op één van hun epische reizen. Op hetzelfde schiereiland kan je nog een ander schip bewonderen. Het Fram Museum werd gebouwd rond de originele ijsbreker waarmee de eerste echte poolexpedities werden gevaren in het begin van de 20^ste eeuw. Het schip bestaat bijna volledig uit hout en lijkt vreemd genoeg zo goed als nieuw. Vigeland’s broer was een schilder, en heeft een eigen mausoleum dat hij zelf – voor hij de pijp uitging welteverstaan – helemaal beschilderde. Dat heet nu het Emanuel Vigeland Museum, en het is er zo donker dat je een pillicht nodig hebt om de fresco’s op het plafond te kunnen zien. Ietwat lugubere maar unieke ervaring.

 

5. Vier in Oslo de Nobelprijs voor de Vrede

Toen ik in december 2019 in Oslo werd uitgenodigd, waren de festiviteiten rond de Nobelprijs voor de Vrede volop aan de gang. Voor het mooie stadhuis werd een vredesconcert gegeven, en ’s avonds liepen duizenden mensen met een toorts in de hand door de straten tijdens de jaarlijkse Torch Walk of Peace: indrukwekkend om eens aan deel te nemen en de perfecte uitvlucht om een citytrip naar Oslo te boeken. In het Nobel Peace Center kan je het hele jaar terecht en krijg je informatie over alle winnaars uit het verleden. Tijdens mijn bezoek waren de twee nieuwe laureaten aanwezig: Nadia Murad – een jonge Jezidi die uit de klauwen van ISIS was ontsnapt na maanden van misbruik – en Denis Mukwege – een Congolese chirurg die duizenden slachtoffers van seksueel misbruik en mutilatie opereerde. Twee moedige mensen die bewondering verdienen. Rond beiden werd in het museum toen een uitgebreide fototentoonstelling georganiseerd, en dat zorgde voor beelden die bijbleven.

 

6. Eet een elandburger op de kerstmarkt van Oslo

Kerstmarkten zijn niet echt m’n ding. Naar mijn mening zijn ze niet meer dan iets koudere jaarmarkten, en jaarmarkten zijn al zeker niet m’n ding. Da’s omdat die meestal uitdraaien op een gelegenheid voor de grootste leeglopers van het dorp om zich te pletter te zuipen en vervolgens met tranen in hun op half zeven staande ogen publiekelijk aan een echtelijke ruzie over niets te beginnen. Voor kerstmarkten in het buitenland maak ik echter graag een uitzondering. Het is namelijk altijd leuk om me van de onderlinge verschillen met de marktjes in ons Belgenland te vergewissen.

“Van kerstmarkten ben ik niet de grootste fan, maar voor exemplaren in het buitenland maak ik graag een uitzondering. Het is namelijk altijd leuk om me van de onderlinge verschillen met de marktjes in ons Belgenland te vergewissen.”

Vrolijk Jingle Bells fluitend trok ik dan ook naar de grote kerstmarkt rond de Spikersuppa schaatsbaan naast het koninklijk paleis. Zeven euro voor een glühwein dacht ik, dat valt voor Oslo best mee, en ik gooide er nog een uitgelaten Oh Denneboom tegenaan tot bleek dat het om een non-alcoholische variant ging. Er werd die dag niet meer gefloten. Wat leuker was dan een beker veel te duur warm druivensap, waren de typische lokale gerechten die ik overal in kraampjes kon proeven. Walvis heb ik niet gevonden – ik zou het ook niet eten – maar in het midden van de markt stond een stand waar men wilde elandburgers verkocht. Moet ik proberen dacht ik, en zo geschiedde. Voor wie zelf de moed niet heeft om zo rond Kerstmis een fors uit de kluiten gewassen Rudolf naar binnen te werken: een elandburger smaakt ongeveer exact hetzelfde als eender welke andere burger. Tenzij je dus een persoonlijke vete hebt uit te vechten met de grootste hertensoort ter wereld, hoef je er bij deze geen meer te proberen.

 

7. SALT Oslo: kijk eens een film in de sauna

Oslo is een aangename wandelstad. Vooral langs de kade tussen de burcht en de opera valt heel wat te bezoeken. Vippa bijvoorbeeld: een oude hangar vol hippe graffiti, waarin men een hoop foodtrucks die street food van over de hele wereld aanbieden heeft ondergebracht. Iets verder, tegenover het Operagebouw, drijft een vlot dat voor 100% uit gerecycleerd materiaal bestaat en waar een doe-het-zelf sauna op neergepoot werd. Je kan het ding afhuren met een man of twaalf om daarna – eens uitgepuft – rechtstreeks in het ijskoude water van de Oslofjord te springen. Is zomaar wat in een sauna zitten te gewoontjes voor je? Ga dan naar SALT. Dat is een tijdelijk kunstproject aan het water waarin voorstellingen en feestjes worden gegeven. Hun meest spectaculaire installatie is een sauna waar tot tachtig man in kan en waar je op gezette tijdstippen op een groot scherm van een film kan genieten. Lekker The Day after Tomorrow of Alive kijken terwijl het zweet van je voorhoofd druipt – heerlijk. Wel je zwembroek meenemen. De sauna is kinderen toegelaten, dus hou het deftig. We zijn hier niet in Finland.

 

8. De Holmekollen Skischans: duik met een touw om je middel de diepte in

Zet je graag iets avontuurlijks op het programma tijdens je weekend in Oslo? Trek dan naar Holmekollen – een heuvel vlak naast de stad. Daar zit je midden in de natuur. Veel locals komen er wandelen of langlaufen, maar de grootste trekpleister is er de Holmekollen Skischans die voor officiële wedstrijden wordt gebruikt. Daar mag je uiteraard niet zomaar afspringen – vrij fataal als je niet weet wat je doet – maar je kunt er tijdens de zomer wel met een zipline de hele schans afzoeven. In het winterseizoen mag dat niet, want dan wordt de schans door de professionals ingepalmd. Wie er iet of wat centen voor over heeft kan wel een andere optie uitproberen. Tijdens m’n persreis kreeg ik de mogelijkheid om van de achterkant van de schans naar beneden te rapellen. Da’s vrij intens, omdat je niet tegen een muur of een rots omlaag gaat, maar gewoon zestig meter lang in het ijle bengelt. Iemand van de andere journalisten kwam op veertig meter hoogte vast te zitten, barstte hysterisch in tranen uit en moest door één van de medewerkers met een tweede touw gered worden. Zo werd het al bij al nog een aangename namiddag.

Ziezo. Dat waren mijn tips voor een winters weekendje Oslo. Heb je zelf nog een aantal dingen toe te voegen? Heb je vragen of bedenkingen bij het bovenstaande gezwets? Ben je een Fin of een IJslander en ben je tot in de kern van je ziel gekrenkt omdat ik je net een op Ed Sheeran lijkende alcoholist noemde? Well, suck it up, crybaby. Ben je daarentegen Hafþór Júlíus Björnsson, de IJslander die de sterkste man ter wereld is en ook de Mountain speelt in Game of Thrones? Mijn nederige en oprechte excuses beste vriend, ik corrigeer mijn pijnlijke misser meteen. Laat in ieder geval niet na je mening te spuien in de commentaren onderaan.

Voor meer informatie over Oslo als bestemming, surf naar: www.visitoslo.com.

Zin in wat andere  reizen? Lees dan m’n artikels over Interlaken, Singapore, Noordwijk, Aruba, Duisburg, Schotland of Kroatië.