Interlaken wordt de avonturenhoofdstad van Zwitserland genoemd. Het is een wintersportparadijs dat tussen vijf verschillende skigebieden en een aantal van de beruchtste bergtoppen van de Alpen ligt, maar ook voor niet skiërs valt er elke winter heel wat te beleven. Trot Op! sprong de trein op in Brussel-Zuid en nam een kijkje.
Ah, de Zwitserse Alpen tijdens de winter: moest er in dit aardse tranendal een mooiere plek zijn om momenteel in rond te lopen hoor ik het graag. De ochtendzon die de verse sneeuw oplicht; de zuivere berglucht die naar mineraalwater smaakt en zelfs de ergste kater kan verjagen; met een skilift naar de top van de piste klimmen om er vervolgens gezwind als een pijl in de wind weer vanaf te sjezen; verbijsterende hoeveelheden Jägermeister door je keelgat jagen in de après-ski: wonderbaarlijke toestanden. En de volgende ochtend begint het hele spelletje weer van voor af aan.
“Een winters Zwitserland is er niet enkel voor skifanaten. In en rond Interlaken valt ook heel wat te ontdekken buiten de pistes.”
Qua prettig toeven kan het tellen, maar ten volle zal ik het nooit beleven. Ik kan namelijk niet skiën. Dat komt omdat ik het als kind nooit heb geleerd, maar ook omdat m’n voeten permanent op tien voor twee staan. Daardoor cultiveerde ik niet enkel een erg charmante tred, maar kan ik helaas ook geen ski’s rechthouden (laat staan afremmen in de pizzapunthouding). Het gevolg daarvan is dat ik tijdens elke afdaling in een ongeleid projectiel verander, met benen die wijder en wijder uit elkaar glijden tot m’n in tweeën gescheurde, verhakkelde lijf uiteindelijk op twee verschillende pistes tegelijkertijd uitbolt. Skiën zal dus nooit m’n ding worden, maar betekent dit dat ik Zwitserland tijdens de winter links moet laten liggen? Driewerf neen! Ook voor niet-skiërs vallen hier heel wat wilde dingen te doen. En die zullen we verdorie vandaag eens ontdekken.
*Ik ben me ervan bewust dat er zoiets als snowboarden bestaat en dat ik dat perfect zou moeten kunnen, maar verhaaltechnisch paste dit niet in dit artikel, ok? Get off my back. :p
Wat te doen in Interlaken: wintersport in Zwitserland zonder skiën
Het toeval wil namelijk dat de reis naar Interlaken waarvoor ik door de mensen van Toerisme Zwitserland werd uitgenodigd, me wat bovenstaande betreft perfect in de kraam paste. Ik zou een weekend in de bergen doorbrengen zonder dat er één enkele skilat aan m’n voeten vastgeklikt diende te worden, waardoor de kans op dramatische ongelukken meteen een stuk kleiner werd. Interlaken is trouwens niet de eerste de beste winterbestemming. De stad ligt tussen de Thuner- en de Brienzersee (twee schitterende gletsjermeren) en in de schaduw van een aantal van ’s lands meest iconische pieken. Interlaken ligt in het kanton Bern, en is een klein en op het eerste zicht wat apart stadje. Vroeger kwam de bourgeoisie hier uitblazen in Victoriaanse hotels, nu komen er verbazend veel toeristen uit Singapore en omstreken op bezoek. Die shoppen zich een ongeluk in de vele luxeboetieks in het centrum, maar in de eigenlijke bergen rondom zie je ze nauwelijks. Dat is vreemd, want Interlaken wordt de avonturenhoofdstad van Europa genoemd. Vijf skigebieden liggen in de directe omgeving, en het is de toegangspoort tot de prachtige Jungfrauregio. Het winteraanbod is hier enorm, waardoor het tragisch zou zijn er niet op uit te trekken en ervan te profiteren. Zie hier de acht spannendste activiteiten in Interlaken voor mensen die niet kunnen skiën. Doe er je ding mee.
1. Winterkajakken in de Brienzersee
De fotogenieke blauwe bergmeren van Zwitserland zijn ideaal materiaal voor kajakkers. De Brienzersee bij Interlaken vormt daar geen uitzondering op, en hier kan je ook tijdens de winter het water op. Dat doe je dan wel onder begeleiding van een gids en met enige voorbereiding. Om ervoor te zorgen dat je niet met een hartaanval in een ijzig watergraf wegzinkt van zodra je kajak kantelt, krijg je bij de Hightide Kayak School een thermisch pak aangeschoten. Deze kledijwissel tot een goed einde brengen vergt wat oefening, maar dit zogeheten dry suit houdt je wel warm en waterdicht. Het winterkajakken zelf is geweldig, en de mist en de besneeuwde bergen rondom geven een heel ander gevoel dan wat je onder een zomerzonnetje zou ervaren. Het pak werkt perfect, het meer is uitgestrekt (het water is trouwens drinkbaar) en peddelen onder duizelingwekkende kliffen vol ijspegels zorgt toch voor een iets indrukwekkender schouwspel dan in de Ardennen op een 25cm diepe Ourthe zitten klungelen. Winterkajakken kan van november tot april. Tijdens de rest van het jaar kan je ook zonder gids een kajak huren. www.hightide.ch
2. Sneeuwschoenwandelen op de Stockhorn
Werk je jezelf graag al eens in het zweet? Trek dan de bergen in een waag je aan een wandeltocht op sneeuwschoenen. Dat zijn de moderne versies van de oude tennisraketten die de Inuit vroeger onder hun laarzen gespten, en in combinatie met een stel skistokken raak je daarmee zo door en over de diepste sneeuw. Op de nabijgelegen Stockhorn – die je makkelijk per trein en per gondola kan bereiken – vallen een heel aantal wandelpaden te verkennen. Vlakbij de kabelbaan staat een iglo waar je wat glühwein kan tanken. Daarna loop je bijna exclusief bergop langs bevroren meren en dichte bossen, om uiteindelijk bij een mooi uitkijkpunt naast een grote bungalow terecht te komen. Je mag dan wel de sneeuw niet inzakken, maar dat wil niet zeggen dat het een luchtig tochtje zal worden. Na een halfuur bergop ploeteren stond ik in die mate te zweten dat de stoom van m’n rug kwam – sfeervol én sexy. Gelukkig is de beloning de inspanning waard. Het landschap is fantastisch, en telkens de zon door de mist priemt kreeg ik het gevoel in één of ander fantasy epos rond te lopen. Ben je het wandelen beu? Ga dan ijsvissen of schaatsen op het meer, of klim met de lift nog één station hogerop voor een schitterend uitzicht over de Alpen. www.stockhorn.ch
3. De HotTug: in een stoombad op het meer dobberen
Veruit het meest bijzondere dat ik in Zwitserland mocht ervaren, was een boottochtje in de HotTug. Dat is een drijvend stoombad op de Brienzersee, waarin het water op 38 graden gehouden wordt met een houtstoof die je onderweg kan aanvullen. Het vaartuig werd in Nederland gebouwd, is elektrisch en kan je zelf besturen. Zo kan je lekker decadent op het ijskoude meer dobberen met een prosecco in de hand en in het beste geval een Zwitserse deerne onder elke arm. Durvers kunnen altijd de Finse saunamethode uitproberen en tussendoor een duik in het meer nemen. Bij een temperatuur van een graad of vijf belooft dat niet de meest aangename sensatie te worden, maar achteraf voel je je wel herboren. Het uitzicht en de beleving op zich zijn geweldig, zeker na zonsondergang als de HotTug door sfeerlampjes wordt verlicht. Achteraf in de winterkou weer moeten uitstappen is opnieuw net iets minder leuk, maar de mensheid heeft al ergere tragedies overleefd. Volstrekt unieke belevenis, en dit is de enige plek in Zwitserland waar het kan. www.pirate-bay.ch
4. Nachtsleeën op de Niederhorn
Wie helemaal niet kan skiën maar toch de piste wil bedwingen kan in Zwitserland altijd lekker gaan sleeën. Daar hoef je buiten een minimum aan zelfpreservatie helemaal geen skills voor te hebben, en op de Niederhorn kan je je er in het weekend zelfs in het donker aan beginnen. Na een kaasfondue in het Niederhorn Mountain Restaurant naast de kabellift – elke avond in Zwitserland dient verplicht met een kaasfondue te beginnen of ze zetten je het land uit – kan je hier geleid door het licht van de maan romantisch van de hellingen sleeën tot je geen pap meer kan zeggen. Is het bewolkt en zie je geen steek? Geen probleem, want de hele piste wordt met lantaarns verlicht. Helaas lag er toen wij eraan wilden beginnen niet genoeg sneeuw en werd de hele activiteit afgelast. De ondergrond is rotsig en een functioneel, niet in duizend stukken gebroken staartbeentje is essentieel voor een min of meer vruchtbaar leven. Leuk toch, die klimaatopwarming? www.niedernhorn.ch
5. Paragliden vanaf de bergen tot in het centrum
Een andere spectaculaire activiteit waarvoor Interlaken bekend staat is het paragliden. Elke dag waarop het geen oude wijven regent of sneeuwt zie je er tientallen van de bergen af het stadscentrum in zweven. Wie zich hieraan wagen wil doet dat idealiter vastgegespt aan iemand die weet waar hij of zij mee bezig is, louter om geen hotel vol Singaporeanen te traumatiseren door luid krijsend te pletter tegen te storten tegen het raam van de balzaal waar ze hun cocktailfeestje houden. Eens dat obstakel overwonnen, volgt enkel een gevoel van totale vrijheid. Dat kon ik trouwens bijna op hun gezichten aflezen, want mijn toren van een hotel stond pal op de zweefroute. Wie na een verkwikkende douche even van het uitzicht wil genieten, slaat dus best eerst een handdoek om. Er zijn al voor minder accidenten gebeurd.
6. De Jungfraujoch: bezoek het hoogste treinstation van Europa
Het hoogste treinstation van Europa – het hoogste van de wereld ligt in Tibet: onthoud het voor je volgende caféquiz – vind je op 3454 meter hoogte op de mooie Jungfraujoch (een passage tussen twee pieken). Ook de tocht ernaartoe is meer dan de moeite waard. Vanuit Interlaken raak je er op een uurtje of twee langs een aantal magnifieke uitzichten over één van de mooiste treintrajecten van het continent. Eens aangekomen kan je genieten van een panorama op het uitkijkplatform of kan je gaan wandelen door de eeuwige sneeuw. Het tandradtreintje naar boven is de enige manier om er te geraken, te voet is dit onmogelijk en een skilift is er niet. Wie hier wil zijn zal er wel een stevige duit voor moeten neerleggen, maar voor één keertje kan dat er af. Wel op voorhand het weer checken. Het heeft weinig zin om 150 euro uit te geven als je boven door een soep van dichte mist moet lopen turen. Koop je kaarten ook op voorhand en vertrek zo vroeg mogelijk, want in de loop van de dag wordt het alleen maar drukker. www.jungfrau.ch/de-ch/jungfraujoch-top-of-europe/
7. Win het WK Velogemel in Grindelwald
Zin om eens helemaal uit de bol te gaan op de piste en er tegelijkertijd ook redelijk belachelijk uit te zien? Trek dan naar Grindelwald. Dat is niet enkel een rare tovenaar uit de Harry Potterfilms; het is ook een Zwitserse gemeente in de buurt van Interlaken, waar zo’n honderd jaar geleden de velogemel werd uitgevonden. Dat is een iet of wat potsierlijk uitziende combinatie van een fiets en een slee waarmee je als op een brommer gezeten erg wendbaar door de sneeuw kan sjezen. In Grindelwald ligt ook de Big Pintenfritz. Dat is een sleebaan met de beste naam ooit, die meteen ook de langste ter wereld is. Sinds de jaren negentig wordt hier elk jaar in februari het officiële wereldkampioenschap velogemel georganiseerd. Schrijf je snel in: het is waarschijnlijk de beste kans die je ooit zal krijgen om ergens wereldkampioen in te worden.
8. Het Jungfraupark: een geschift museum vol samenzweringstheorieën
Wie begin jaren 2000 na een dronken avond op café naar National Geographic Channel zapte, kreeg niet zelden wazige programma’s te zien waarin verteld werd hoe aliens verantwoordelijk waren voor de bouw van de piramides. Dat is natuurlijk bullshit. Zulke theorieën doen voornamelijk dienst als excuus voor volk dat niet kan verkroppen dat niet-westerse beschavingen ook al eens iets indrukwekkends durfden neer te zetten. Toch zijn er mensen die hier echt in geloven. De Zwitser Erich Von Däniken bijvoorbeeld. Die was er in die mate mee weg dat hij in 2003 z’n fortuin in een gigantisch museum stak om er al z’n theorieën in uit de doeken te doen. Volgens Von Däniken waren aliens niet enkel verantwoordelijk voor de piramides, maar ook voor pakweg Stonehenge, de tempels van de Maya’s en de Azteken, en voor wat hij zelf “vliegende kastelen” noemde. Het spreekt voor zich dat dit pseudowetenschappelijke affront geen winst maakte, en na drie jaar ging de stekker er alweer uit. In 2009 werd het complex overgenomen en omgedoopt tot het Jungfraupark. De exposities staan er nog steeds ter illustratie, maar ondertussen is het ook een evenementenruimte, werd er een binnenspeeltuin in geopend, en kan je er allerlei VR-games spelen. Een interessante optie voor als het pijpenstelen regent, maar jammer genoeg enkel open van mei tot september. www.jungfraupark.ch
Met de trein naar Interlaken
Vanuit Brussel-Zuid raak je makkelijk tot in Zwitserland. Tijdens de heenreis stapten we over in Parijs, op de terugreis werd er in Straatsburg van trein gewisseld. Met de Thalys reizen mag dan iets langer duren dan vliegen, het is groener en comfortabeler, je kan het internet gebruiken en je zit er veel meer op je gemak. Wie in Zwitserland een Swiss Travel Pass koopt, mag trouwens gratis alle openbaar vervoer gebruiken, en mag ook in meer dan 500 musea voor niets binnen. www.swiss-pass.ch
Hotels en restaurants in Interlaken
In Interlaken verbleven we in Hotel Metropole. Dat is een hoge toren in het centrum die op vijf minuten wandelen van het treinstation ligt. www.metropole-interlaken.ch
De eerste avond dineerden we in Hotel Eden Spiez in het gelijknamige stadje. www.eden-spiez.ch
De tweede dag werd ons diner geserveerd in het mooie Ristorante Sapori. www.ristorante-sapori.ch
Voor meer informatie over Zwitserland als toeristische bestemming, bezoek de officiële website van Toerisme Zwitserland. www.MySwitzerland.com
Voor meer info over Interlaken, surf naar www.interlaken.ch.
Zin in een aantal andere reizen binnen Europa? Lees hier m’n artikels over Amsterdam, Lodz, Porto, Zuid-Limburg, Vilnius of Riga.
De foto’s van het winterkajakken, het nachtsleeën, het paragliden, de Jungfraujoch en het Jungfraupark werden me bezorgd door Interlaken Toerisme.
De foto van de velogemel komt uit de beeldbank van Toerisme Zwitserland.
No Comments