Tussen Dresden en Dessau kan je lekker fietsen langs de Elbe. Kilometerslang rijd je over de Elberadweg langs het sprankelende water van de rivier door het platteland van de Duitse deelstaten Saksen en Saksen-Anhalt. Trot Op! trok z’n strakste fietsbroekje aan en gaf alvast het goede voorbeeld.
Zo beste vriendjes en vriendinnetjes: ik keek zonet even in m’n agenda, en wat bleek? Het is begot hoog tijd geworden om iets over het tweede deel van m’n Grote Duitse Avontuur neer te pennen! Het hoofddoel van m’n reis door Oost-Duitsland was immers niet een bezoek aan Dresden – waarover je hier alles kan lezen – maar een fietstocht langs de Elbe die ons door het prachtige platteland van Saksen en Saksen-Anhalt zou leiden. Maar liefst tweehonderdvijftig lange kilometers zouden we zo afmalen. Dat lijkt een stevige boterham, ware het niet dat men een gloednieuwe e-bike onder die luie reet van me schoof. Zo eentje met vier standen en waterdichte rijzakken waar je je halve inboedel en desnoods een middelgrote keffer in kwijt kan. Met zulk een prijsbeest raakt zelfs de meest reumatische oude kroon van een grootmoemoe de Mont Ventoux op – gesteld dat ze de turboknop weet te vinden. Vredig langs het water van een kabbelend riviertje trappen zou een man van mijn fysiek kaliber dan ook wel moeten lukken. Zeker als je weet dat we maar liefst vijf volledige dagen kregen om deze titanentocht tot een goed einde te brengen. Zo kon ik zonder het minste druppeltje zweet te laten gezellig door het Duitse landschap cruisen. Was kann das Leben verdammt schön sein, godverdekke nog aan toe!
Fietsen langs de Elbe: over de Elberadweg van Meissen naar Torgau
Wie echt op avontuur wil, hoeft het trouwens helemaal niet bij die 250km te houden. De zogenaamde Elberadweg volgt de rivier van in de Tsjechische bergen tot in Cuxhaven aan de Noordzee: meer dan 1.200km aan fietspaden om op je stalen ros van te genieten. Dat leek ons van het goede wat te veel: van Dresden trokken we naar Meissen, om vervolgens halt te houden in Riesa, Torgau, Lutherstadt-Wittenberg en uiteindelijk Dessau. Tenzij je een fervente Duitslandkenner bent, zijn dat waarschijnlijk niet de meest klinkende namen. Toch heeft elk van deze stadjes (enkel Dessau kan een grote stad genoemd worden) een eigen karakter en zijn ze meer dan een bezoekje waard, zeker als je er op je velo ontspannen een aantal aan elkaar kan rijgen. Saksen – over Saksen-Anhalt heb ik het later – is historisch gezien trouwens geen onbelangrijke regio. Het was één van de voornaamste keurvorstendommen van het Heilige Roomse Rijk, speelde een cruciale rol tijdens de reformatie en stond als één van de enige Duitse staten aan de kant van Napoleon. Wie er vandaag een bezoekje pleegt, ziet vooral een landelijke streek vol groene heuvels, wijngaarden en imposante kasteelburchten die over het landschap uittorenen – niet verkeerd allemaal. Reisgoesting voldoende opgewekt? Dan zijn hier de zes stops die je niet mag missen tijdens een fietstocht langs de Elbe.
1. Meissen: verdwaal in het oude centrum
Meissen ligt maar een dertigtal kilometer van Dresden en is dan ook het eerste stadje van acceptabele omvang dat je op de Elberadweg zult tegenkomen. Het centrum is een kleurrijk allegaartje van kunstige gevels rond een levendig marktplein. Vandaaruit leiden allerlei steegjes en trapjes omhoog richting een indrukwekkend kasteel. Deze Albrechtsburg biedt niet enkel een prachtuitzicht over de wijde omgeving, het is ook de plek waar in Europa voor het eerst porselein werd uitgevonden. Dat gebeurde in 1710. Het feit dat de Chinezen al porselein hadden toen wij nog getooid in dierenvellen in hutten van stro en gedroogde kak lagen te stinken, laten we bij dezen even buiten beschouwing. Toch goed gedaan mannen! Los van deze geschiedkundige kanttekening zorgde de nieuwe industrie voor heel wat rijkdom in de streek. Dit kwam voornamelijk omdat iedereen plots niet meer helemaal naar Peking moest rijden om aan een degelijk servies te geraken. Wie in Meissen trouwens eens echte traditionele Duitse kwaliteitskost wil proeven, dient naast de Albrechtsburg in de Domkeller een tafel te boeken. Vanop het terras kijk je niet alleen uit over de hele binnenstad, ze verkopen er ook Sächsischer Biergulasch. Die wordt geserveerd in een knapperig bruin brood, en je krijgt er nog een pul bier van de oudste brouwerij uit de streek bij. Daar kan een mens niet voor gaan sukkelen. www.domkeller-meissen.de
2. Erlebniswelt Haus Meissen: leer alles over porselein
Als je net als ik helemaal wild wordt van porselein (wie niet!?) dien je buiten het centrum het Erlebniswelt Haus Meissen te bezoeken. Hier wordt nog steeds het wereldberoemde (en peperdure) Meissen-porselein geproduceerd. Wie aan de inkom een kaartje heeft gekocht, loopt eerst door een chique showroom waar allerlei sierlijke en breekbare porseleinen creaties totaal onbeschermd staan uitgestald. Sluit alvast je kleine grut op in de toiletten en draag je rugzak aan de voorkant, want voor je het weet stoot je een beeldje ter waarde van een nieuwe BMW tegen de grond. Pure adrenaline, zeker voor een kluns als ik. Er vallen ook tours te boeken, die je langs verschillende workshops leiden waar extreem getalenteerde vakmensen extreem stresserend precisiewerk uitvoeren terwijl de gids hen constant bombardeert met onnozele vragen. Eén foutje en ze kunnen een werk van dagen in de vuilbak smijten – erg entertainend voor wie van subtiele gelaatsuitdrukkingen houdt. Met Saxonia – topnaam voor een carrière in niet nader genoemde entertainmentkringen – hebben ze ook het zwaarste vrijstaande porseleinen beeld ter wereld staan. Dat is een standbeeld van een mooie vrouw in een galajurk dat 800kg weegt. Misschien net iets te groot voor in de living, maar voor een luttele 7.000 euro krijg je al een versie van 35cm mee naar huis. Goed inpakken op de fiets! www.meissen.com
3. Aktiv Tours: ga raften op de Elbe
Hebben je tere billetjes wat last van zadelpijn of wil je simpelweg de benen even laten rusten? Geen probleem mijn beste! Ter hoogte van de Meissen Beach Bar – niet al te veel palmbomen bij voorstellen – kan je immers zelf het water van de Elbe op. Dat kan individueel of per twee in een blitse kayak, maar ook met een hele groep in een echt opblaasbaar raft. Verwacht geen al te woeste stroomversnellingen of rotspartijen: het blijft de Elbe. Hier drijf je in alle rust stroomafwaarts terwijl langs beide zijden groene oevers voorbijglijden. Hier en daar kan je halt houden om een oude abdij of een kudde schapen te bewonderen, maar verder moet je helemaal niets doen. Eigenlijk hoef je zelfs niet te peddelen – de stroming brengt je zelf wel waar je heen wil. Als intelligent en belezen man had ik dit natuurlijk snel door, waarna ik het ontspannen op een dagdromen zette. Dat was echter buiten m’n mederafters – waaronder de vermetele Ben Roelants – gerekend. Totaal onterecht diende ik allerlei blikken en opmerkingen over m’n vermeende luiheid te slikken, terwijl we in realiteit geen seconde sneller of trager vooruit gingen – roeien of niet. Het geleden onrecht zindert nog na. Work smarter, not harder! www.reisen-meissen.de
4. Weinreich Suesslitz: fiets van wijngaard naar wijngaard
Elke keer ik voet op Duitse grond zet, ontdek ik het opnieuw: als wijnland wordt Duitsland totaal onderschat – zeker in vergelijking met het azijn dat ze aan de andere kant van de Maginotlinie soms in je glas durven gieten, maar zwijg stil. Ook Saksen verbouwt heel wat wijn. Wij stopten twee keer voor een uitgebreide proeverij. In de buitenwijken van Meissen vind je de Sächsische Winzergenossenschaft. Dat is niet het meest pittoreske wijnhuis (het ligt namelijk in het midden van een woonwijk), maar ze hebben er wel een sfeervolle kelder en een ruime selectie aan toppers. Een halfuurtje verder fietsen en je komt bij Weinreich Seusslitz. Dit is wel een erg fotogenieke plek, waar je in een mooie tuin naast een kasteel en een oude kerk van een toprestaurant in een gerenoveerd landhuis kunt genieten. Wie de trappen naast het huis even oploopt kan over de wijngaarden heen naar de glinsterende Elbe kijken. Magische plek en je bent meteen weer georiënteerd. www.winzer-meissen.de www.elbweinevents.de
5. Riesa: Noedels en Communistische binnenhuisarchitectuur
Riesa is het enige stadje op onze route waarvan je in je Lonely Planet geen enkel spoor zal vinden. Het is een industriële stad met een mooi klassiek marktplein en wat aangename parkjes, maar waar het verder vooral residentieel wonen is. Van toerisme is hier nauwelijks sprake. De enige hotspot die me door Tripadvisor werd aanbevolen was het Nudelmuseum. Dat is een museumpje naast een nog actieve pastafabriek waar je “alles leert over hoe de pasta Riesa veroverde”. Omdat ik mentaal twaalf jaar ben leek me dat een absoluut hilarische uitstap, maar helaas pindakaas was zondag hun enige sluitingsdag. Er restte me dus niets anders dan een suikerspin en een halve liter bier te consumeren op de plaatselijke jaarmarkt. Hebben we die ook meteen gezien. Wat hier wel in overvloed staat, zijn de zogeheten WBS 70 appartementsblokken die tijdens de DDR-dagen over heel Oost-Duitsland werden neergezet. Vanbinnen waren die overal compleet identiek ingedeeld. Architecturaal was dat niet meteen spannend, maar anderzijds moest niemand ooit vragen waar het toilet was tijdens een housewarming. Het glas is altijd halfvol. www.teigwaren-riesa.de
6. Torgau: Bezoek een stukje WOII geschiedenis
Torgau is een prachtig historisch stadje en speelde een cruciale rol tijdens de reformatie. Ook in de recente wereldgeschiedenis komt de naam terug. Het is in Torgau dat het Amerikaanse en het Russische leger elkaar tijdens WOII voor het eerst de hand konden schudden. Dat liep trouwens bijna flink mis. Toen de Sovjets aan de overkant van de Elbe verzamelden, was een Amerikaanse patrouille de stad al ingetrokken. Buiten een aantal achtergelaten krijgsgevangenen troffen ze daar geen ziel meer aan. Om misverstanden te vermijden knutselden ze snel een Amerikaanse vlag in elkaar met behulp van wat beddengoed en vingerverf uit de plaatselijke Aldi (dichterlijke vrijheid). Zo’n prutsvlag vonden de Russen er echter vrij verdacht uitzien, en ze besloten uit schrik voor een hinderlaag het vuur te openen. Pas nadat een Russische gevangene de nodige vloeken richting overkant kon roepen (“cyka blyat!”) bedaarden de gemoederen enigszins en sloeg men aan het verbroederen. De beroemde foto van de handdruk werd de volgende dag in scene gezet voor de pers. Twee monumenten gedenken deze dag. Eentje werd door de Sovjets neergezet na de feiten en erkent ook de inspanningen van de Amerikanen; een tweede werd veel later tijdens de DDR-periode onthuld en toont hoe de Duitse bevolking het Rode Leger met open armen ontvangt. De realiteit was zoals vaak net iets minder romantisch.
Fietsen langs de Elbe: hotels in Saksen en praktische informatie
Tot zover het tweede deel van m’n relaas over Oost-Duitsland. In de volgende blogpost hernemen we onze tocht in Torgau door over het stadje zelf en haar rol in het leven van Maarten Luther te praten. Vervolgens verkennen we in het nabijgelegen Saksen-Anhalt het verdere reformatieverhaal en de opkomst van de Bauhaus-beweging in Dessau. Ik kan alvast nauwelijks wachten, en jullie!?
Voor meer informatie over Duitsland als bestemming, surf naar: www.germany.travel
Voor alle informatie over de Elberadweg en wat er langs te zien valt, surf naar: www.fietsen-elbe.nl.
Wie alles over Saksen wil weten, dient www.saxonytourism.com te bezoeken.
De trip werd georganiseerd in samenwerking met www.joker.be.
Het artikel van m’n collega’s van Travelrebel lees je hier.
In Meissen verbleven we in het mooie Dorint Parkhotel Meissen: www.dorint.com
In Riesa sliepen we in het Mercure Riesa Elbland: www.mercure.accor.com
In Torgau boekten we het Goldener Anker Hotel: www.goldener-anker-torgau.de
Wie zin heeft in wat verdere reizen, kan hier m’n stukjes over Malawi, New Delhi, Hong Kong, Sao Tomé en Aruba lezen.
No Comments