Wat te doen in Boom: 8 keer op avontuur in de Rupelstreek

Zin in een sportieve, groene vakantie zonder daar eerst uren voor in de auto te moeten zitten? Dan is de Rupelstreek zeker een interessante optie. Hier wandel en fiets je door mooie natuurgebieden, authentieke dorpjes en een hoop industriële geschiedenis. Trot Op! ging er alvast diepgaand op verkenning.

Zo beste vriendjes en vriendinnetjes: ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar tot voor kort was de Rupelstreek voor mij vooral iets waar ik zo snel mogelijk doorscheurde op weg van Antwerpen naar Brussel. Dit deed ik over de verschrikkelijke A12 – ook gekend als de E19 van Den Aldi. Dat is een weg die de schijn ophoudt een autostrade te zijn, maar waar je om de vijfhonderd meter voor een rood licht staat te wachten tussen het plebs dat zo nodig met de kinderen naar IKEA moest. Mijn praktische ervaring met de rest van de Rupelstreek bleef beperkt tot een aantal dronken bezoekjes aan het Casa Blanca festival bij de mooie Sint-Bernardusabdij van Hemiksem, en mij vanop m’n zetel afvragen of ik het plezant zou vinden op Tomorrowland. Toen Toerisme Scheldeland me voorstelde of ik een weekendje Boom zag zitten om er de omgeving te verkennen, vroeg ik me dan ook af wat ik er in godsnaam zou aantreffen. Maar omdat ik een uitdaging nooit uit de weg ga, pakte ik snel m’n boeltje en m’n vrolijkste bestie Floor bij elkaar en vertrok. Vol goede moed reed ik de Leien af, om een kwartier later al met het avontuur in de ogen blinkend terplekke te staan. Het kan in het leven soms snel gaan.

Wie op dit artikel wil stemmen voor de Belgian Travel Blog Awards, kan dit trouwens hier doen.

Wat te doen in Boom: 8 keer op avontuur in de Rupelstreek

En kijk: eens van die schabouwelijke Boomse Steenweg verlost, bleken m’n vooroordelen al snel te smelten als sneeuw voor de zon. De Rupelstreek is verbazend mooi, en er valt veel meer te beleven dan je op het eerste zicht zou denken. De Rupel zelf ontstaat ter hoogte van Rumst op het punt waar de Nete en de Dijle samenvloeien, en loopt twaalf kilometer verder alweer leeg in de Schelde. Dat maakt het tot – noteer het voor de volgende Chiroquiz – de kortste rivier van België. De aanwezigheid van al dat water zorgt voor een interessant open landschap vol wijde vista’s. Vooral voor fietsfanaten is het hier aangenaam toeven. Wie de knooppunten volgt rijdt zo van natuurgebied tot natuurgebied en van terras tot terras. Er valt ook heel wat geschiedenis te rapen. Honderden jaren lang werd hier massaal klei uit de grond gehaald, niet om er ventjes mee te boetseren maar om baksteen van te maken. Die industrie transformeerde het hele gebied, en een aantal van de belangrijkste sites kan je vandaag nog bezoeken. En dat is nog maar het topje van de steenberg – hihihoho. Laat ons daarom samen een kijkje nemen naar de acht strafste activiteiten om je in de Rupelstreek aan te wagen. Hold onto your butts folks: het belooft wild te worden!

 

1.  De Schorre: trollen zoeken op Tomorrowland

De Schorre groeide de laatste twee decennia van een min of meer anoniem provinciaal recreatiedomein uit tot één van de bekendste dansmekka’s ter wereld – zij het dan voor maar twee weekends per jaar. Dat komt natuurlijk door Tomorrowland dat er zijn tenten opsloeg, waardoor geleidelijk aan het hele domein van uitzicht veranderde. In die mate zelfs dat het nu ook zonder festival – corona y’all – meer dan de moeite van een bezoek waard is. Er vallen een heleboel sport- en spelactiviteiten uit te proberen (waaronder het beklimmen van een vrij indrukwekkende avonturentoren), je kunt er vlakbij het wielermuseum De Velodroom bezoeken, en wie daar zin in heeft kan op het blotevoetenpad zijn chakra’s weer in balans brengen door vrolijk wat in het slijk te dabben – wel muggenmelk inslaan tijdens de zomer. De bekendste en misschien ook wel leukste nieuwe trekpleister van De Schorre zijn de gigantische houten trollen van kunstenaar Thomas Dambo, waar je in een dicht bos over vlonderpaden naar op zoek kan. Zo vallen er zeven in totaal te ontdekken, waarvan eentje op de weide waar normaal het hoofdpodium staat. Prachtige beelden en een spannende zoektocht – zowel voor kleine kinderen als voor Floors. www.deschorre.be

 

2.  Verken de Rupelstreek per boot

Wist je dat je vanuit Boom de hele Rupel – inderdaad: de volle twaalf kilometer – kan afvaren? Dat doe je vanaf de mooie promenade bij Trattoria Kaai, waar kapitein Christophe Sepot je opwacht in een open boot vol kleurrijke kussentjes. Na wat hapjes (of drank: no judgement) te hebben gehamsterd in het restaurant, ga je aan boord en laat je al snel de dorpskern achter om voorbij geheel verlaten groene oevers te drijven. De perfecte manier om met de ondergaande zon op je smoel de dag in stijl af te sluiten. Christophe is trouwens een opmerkelijke kerel. De man liep achterwaarts de Dodentocht uit en stak met een maat de Atlantische Oceaan over in een roeiboot. Dat duurde maar liefst 109 dagen, maar hij spreekt er over alsof het om een zondags fietstochtje ging. De hele rondvaart fantaseerden wij dan ook enthousiast over welke andere krachttoeren hij misschien al uithaalde zonder het ooit iemand te vertellen. De Sahara doorgewandeld in een speedo zonder zich in te smeren? Check! De hele Amazone afgezwommen terwijl hij twee nog onontdekte stammen per kano tot in Manaus trok? Waarom niet! Geblinddoekt letterlijk naar de maan gevlogen in een originele tweedekker uit de Eerste Wereldoorlog? Het zou zo maar even kunnen! www.samenvaren.be

 

3.  Het Noordelijk Eiland: vaar naar een eiland vol met koeien

In de Rupelstreek vallen verschillende natuurgebieden te bezoeken. Het meest opmerkelijke vonden wij het Noordelijk Eiland. Dat is een groot (jepjep) eiland vol vijvers, heidebloemen en zandduinen dat tussen de Schelde, de Rupel en het Zeekanaal ligt. Je raakt er enkel met de veerboot die om het half uur van oever naar oever vaart, en het leent zich perfect tot een stevige wandeling of een klein fietstochtje. Het eiland zit vol vogels en er huppelen vossen en wilde konijnen op rond. Om het gras afdoende kort te houden, dropte men hier ook een kudde koeien. Een jaar of vijf geleden spoelde hier zelfs een narwal aan. Dat is een magische kruising tussen een walvis en een eenhoorn, die normaal gezien enkel rond de Noordpool voorkomt. Dat wil zeggen dat een exemplaar dat per ongeluk helemaal tot in Schelle zwemt om vervolgens als een loser aan wal te spoelen, niet bepaald tot de scherpste geesten van z’n soort behoort. Desalniettemin werd om deze domme dolfijn te gedenken, een mooie mural naar zijn beeltenis op de zeesluis gespoten. Zeker even hulde komen brengen.

 

4.  Duik in het steenbakkerijverleden in het EMABB

Het EMABB (ofte: “Ecomuseum en Archief van de Boomse Baksteen”) is één van twee impressionante sites in het piepkleine en authentieke Noeveren, waar het steenbakkerijverleden van de streek nog in alle glorie belicht wordt. Je kan hier op elk moment op verkenning gaan, maar op zondagen om twee uur ’s middags (van april tot en met oktober) word je er door gepassioneerde vrijwilligers langs de ovens en droogloodsen geleid, en leer je alles over hoe het er hier vroeger aan toe ging. Erg rooskleurig was het leven van een steenbakker overigens niet. Arbeidersgezinnen woonden er in de schaduw van de schoorstenen zodat ze sneller op hun werk konden staan. Elders in het gehucht – dat slechts één straatnaam groot is – vind je nog een hele reeks piepkleine huisjes met de deuren niet aan de straatkant maar naar de ondertussen verdwenen oven gericht. Kinderarbeid was alomtegenwoordig, en de giftige smog die overal achterbleef zorgde er voor dat een aanzienlijk deel van de jeugd de gezegende leeftijd van vijftien jaar niet haalde. Arme ouders kregen zelfs een bonus als ze af en toe hun minst favoriete kleine – that would be me – afstonden om de nauwste gangetjes van de bakoven van een fikse en vaak levensgevaarlijke poetsbeurt te voorzien. Hadden ze meteen een mondje minder te vullen. Momenteel wordt de hele site gerestaureerd en staat alles in de stellingen. Tegen april 2022 zou het geheel afgewerkt moeten zijn, inclusief modern museum en een aantal evenementenruimtes boven de centrale oven. www.emabb.be

 

5.  Bak een Boomse Pan in ’t Geleeg

’t Geleeg is de tweede grote nog overgebleven steenbakkerij in Noeveren, en ligt op maar een paar honderd meter stappen van de bovenstaande. Hier werd alles jaren geleden al mooi gerestaureerd, waardoor het lijkt alsof men gisteren voor het laatst de poorten sloot. Het terrein staat vol droogloodsen en klamp- en ringovens (vraag me niet wat het verschil is) waar je vrijelijk door kan lopen. De infrastructuur van ’t Geleeg is iets moderner dan die van het EMABB, waardoor in de grote machinehal nog een hele productielijn staat die met een hels lawaai aan en uit kan worden gezet. De vrijwilligers die hier de bezoekers ontvangen, kunnen op aanvraag ook een authentieke Boomse Pan maken. Dat zijn de grote dakpannen waarvoor de streek bekend stond. Dat productieproces ziet er als eenvoudig knutselwerk uit, maar vergt best wat vakkennis. Zeker als je weet dat teams van drie mensen er destijds meer dan duizend per dag moesten afwerken. Tussen de twee musea heerst – laat het ons weten als we ons vergissen – trouwens een gezonde concurrentiestrijd. Let dus op met wat je zegt en trek geen partij, of je zou wel eens een Boomse Pan tegen je bek kunnen krijgen. www.geleeg.be

 

6.  Café De Koophandel: hijs lokaal bier in een echte bruine kroeg

Zin in een paar glazen boterhamen in een echt bruin café? Zo eentje met een ouderwetse houten toog, een originele jukebox en een kloeke, niet op haar mond gevallen bazin waarop de tand des tijds geen vat heeft? Zet je dan aan een tafeltje in Café De Koophandel, dat vlak naast EMABB in Noeveren ligt. Vroeger was dit de place to be om als steenbakker je miserie weg te drinken. Ook je salaris werd hier uitbetaald. In de goeie oude tijd werden de bedragen met een potlood op de loonbrieven geschreven. Toen men plots met stylo’s begon te werken, zorgde dat voor redelijk wat consternatie. Dat kwam omdat niemand thuis kon uitleggen waarom men plots een pak meer geld verdiende. Daarvoor betaalden de arbeiders eerst hun poef in het café af, om dan stiekem het bedrag op hun loonbrief aan te passen zodat ze – wanneer ze later die nacht weer huiswaarts kropen – niet van de deegrol kregen. Ook vandaag betaal je er enkel met cash, zodat je zuipgedrag nog steeds niet te traceren valt. Hier valt trouwens heel wat lokaal bier te proeven. De Hellegat Tripel werd zeer gesmaakt.

 

7.  Geniet van de gezelligheid in Klein-Willebroek

Volgens mij ben ik in m’n hele leven nog nooit in Willebroek geweest – zelfs niet in de Carré. Laat staan dat ik wist dat er zoiets als Klein-Willebroek bestond. Dat is een minuscuul gehucht van een paar straatjes dat tegenover Boom aan de andere kant van de Rupel ligt. Ze hebben hier hun eigen schattige kade vol bootjes en er staat nog een oude sluis die naar de rivier leidt. Omdat de geallieerden hier ooit de brug overtrokken om Antwerpen te bevrijden (merci mannen) staat er ook een originele Shermantank te pronken om het nodige te gedenken. Klein-Willebroek is één van de meest idyllische plekjes in de wijde omgeving (eigenlijk ligt het niet in de Rupelstreek maar er net naast). Met de veerboot geraak je zo weer aan de overkant en het ligt pal aan de fietsroute langs het water. Dit maakt het tot de ideale stop om op zoek te gaan naar een convenabel middagmaal. Wie een stevig hongertje heeft, kan altijd naar Sachetti’s trekken. Dat is een taverne waar je als je een licht slaatje bestelt, een werkelijk massief bord voor je neus geschoven krijgt waarmee je desgewenst een hele kudde nijlpaarden kan voederen. “’t Moet ni goe zen, alst moh veul is!” zou mijn bompa zaliger gezegd hebben.* Maar het was verdomme wel goed.

*Mijn bompa zaliger heeft dit nooit gezegd.

 

8.  Ontdek een hoop street art langs de Yellow Brick Road

In de Rupelstreek valt de laatste jaren opvallend veel street art te bewonderen, en daar mogen we één enkele brave man voor danken. De Boomse kunstenaar Kanter Dhaenens vond de route die hij elke dag met z’n kinderen richting school moest afmalen zo deprimerend, dat hij voor de keuze stond er of iets aan te doen of recht in de Rupel te springen en dit tranendal vaarwel te zeggen. Hij koos gelukkig voor de eerste optie, en trommelde een aantal van z’n verf spuitende vrienden op om het geheel van wat kleur te voorzien. Het resultaat van dit project noemde hij de Yellow Brick Road (dat komt inderdaad uit The Wizard of Oz, jij filmkenner jij) en bestaat uit tientallen werken die over de hele regio verspreid en verstopt liggen. Van metershoge psychedelische dieren tot portretten van Bobbejaan Schoepen en godbetert Carmen uit FC De Kampioenen. Wie ze allemaal wil zien is een hele tijd zoet.

 

Wat te doen in Boom: praktische info en verblijven in de Rupelstreek

Wij sliepen erg goed uit in B&B De Schorre in Boom, dat logischerwijze vlak naast het gelijknamige domein ligt. Deze B&B heeft maar één kamer – in de kelder wordt naarstig aan een studio voor langere verblijven gewerkt – en wordt uitgebaat door Bruno: een gezellig man en volleerd Pokémontrainer. De kamer ligt in de nok van het dak en beschikt over airco, twee bedden, een tv-hoek en een badkamer met sfeerbelichting. Het ontbijt is tiptop en uitgebreid. Zeer aangenaam verblijf. www.brunosbnb.be

Wie meer te weten wil komen over Scheldeland, waarvan de Rupelstreek deel uitmaakt, dient hier te klikken: www.scheldeland.be.

Wie meer informatie wil over de Rupelstreek zelf, surft best hierheen: www.toerismerupelstreek.be.

Zin in een aantal andere tripjes? Lees dan m’n artikels over de Haven van Antwerpen, Mechelen, Leuven, Viroinval of de Waddeneilanden.