Trippen in Taipei: van het toilet naar de metro

De voorbije zeven jaar bracht ik als reisjournalist af en toe een week in Shanghai door – iemand moet het doen. Erg vond ik dat niet. Het eten is er lekker en de stad imposant. Je kan er vanuit het centrum beginnen rijden en anderhalf uur later nog altijd in de buitenwijken zitten. Er wordt ook menig feestje gevierd. Vorig jaar nog, had ik het genoegen een bevriend en flink boven zijn theewater verkerend journalist per ambulance richting Chinese spoed te vergezellen, na een ietwat uit de hand gelopen bacchanaal in Bar Rouge op de Bund. Hebben we toch ook weer mogen meemaken. Toch kan Shanghai soms op het gemoed werken. Niemand op straat begrijpt je, elke interessante website wordt geblokkeerd – ook dat soort sites ja – en de luchtkwaliteit is er meestal van het belabberde soort.

Wat te doen in Taipei: van het toilet naar de metro

Wie pech heeft treft Peking nog erger aan. De eerste keer dat ik er van het vliegtuig stapte kon ik door de smog nauwelijks de terminal zien liggen. Op het einde van de dag zag m’n snot letterlijk zwart – vrij alarmerend zicht is dat. Kortom: in China zitten is een beetje als een nymfomaan maar ziekelijk controlerend lief hebben. Korte bezoekjes zijn fantastisch, maar er vast bij intrekken doe ik liever niet.

“In China zitten is een beetje als een nymfomaan maar ziekelijk controlerend lief hebben. Korte bezoekjes zijn fantastisch, maar er vast bij intrekken doe ik liever niet.”

Dan is Taipei – voor de professoren onder jullie: dat is de hoofdstad van Taiwan – toch heel wat anders. Van alle Aziatische megasteden die ik al mocht bezoeken vond ik het de meest leefbare. Het is er wat minder hip dan in Hong Kong, wat minder overdonderend dan in Shanghai en wat minder wild dan in Bangkok, maar ik voelde me er onmiddellijk tiptop. Taipei heeft alles wat je van een grootstad in het verre oosten verwacht – van glimmende wolkenkrabbers tot rommelige snuistersteegjes – maar het duwt de dingen net iets minder expliciet in je gezicht. Bovendien maken ze er de beste bubbelthee van het continent. Dit voorjaar hing ik er een dikke week rond. De volgende tips kan je alvast ook eens uitproberen, moest je er ooit geraken.

 

1. Betoog eens voor dan wel tegen de onafhankelijkheid

Taiwan – officieel de Republiek van China – scheurde zich af van het Chinese vasteland toen de nationalistische Kwomintang van Chiang Kai-Shek in 1949 moest vluchten voor de communisten van Mao. Beide heren waren overigens – hou het stil – niet al te beste kerels, maar dat is een ander verhaal. Sindsdien ontwikkelden de twee landen zich los van elkaar. Toch azen de Chinezen nog steeds op hun democratische broertje, terwijl een aanzienlijke groep Taiwanezen graag opnieuw bij het moederland zou aansluiten. Veel anderen willen Taiwan dan weer onafhankelijk houden en ijveren zelfs om alle links naar China officieel uit de naam van het land te schrappen.

“Ook jij kan vrijblijvend meegenieten van dit buitengewoon interessante maatschappelijke schisma. Elke zaterdag vinden op een van de drukste kruispunten van Ximending namelijk twee betogingen plaats.”

Dit meningsverschil zal waarschijnlijk nooit verdwijnen tot een van beide partijen het laken naar zich toetrekt, of tot China het wachten beu is, gewoon lekker binnenvalt en vervolgens zegt dat het land nooit heeft bestaan. Geen angst: vandaag is alles er nog peis en vree en kan ook jij vrijblijvend meegenieten van dit buitengewoon interessante maatschappelijke schisma. Elke zaterdag vinden er op een van de drukste kruispunten van Ximending namelijk twee betogingen plaats. Aan de ene kant van de straat zwaaien de communisten met hun rode vlaggetjes, terwijl aan de overkant de onafhankelijkheidsbeweging hetzelfde doet. Vrolijk meeroepen is de boodschap. Agressiviteit is er niet, toenadering evenmin en op het eind van de dag gaat iedereen voldaan en leeggeschreeuwd weer naar huis en blijft alles bij het oude. Politiek zoals we ze hier graag zien.

 

2. Eet eens kaka in het Modern Toilet Restaurant

Ben je toevallig met je schoonouders op reis en wil je hen non-verbaal iets duidelijk maken? Heb je zin in een broodje stront maar is er geen McDonald’s in de buurt? Wanhoop niet: het fantastische Modern Toilet Restaurant is de plek voor jou. Dit klasrijke etablissement voor mensen van standing ligt eveneens in Ximending en valt te herkennen aan het gigantische toilet dat subtiel aan de gevel pronkt. Kan je meteen die betoging doorspoelen. Binnenin mag je op je eigen potje zitten en wordt het bier in pisflessen geschonken. Ook het chocolade-ijs wordt geserveerd op een wc-bril en ziet er uit als een versgedraaide drol. Het klinkt allemaal redelijk onsmakelijk maar het is – hoewel er op straat betere en goedkopere dingen te krijgen zijn – eigenlijk best te eten. Bovendien levert het hilarische foto’s op. Wie hier een eerste afspraakje regelt en er vervolgens ook in slaagt te scoren is een rasechte P.I.M.P. en verdient enkel ontzag. www.moderntoilet.com.tw

 

3. Koop eens een geweer in de Taipei metro

Onder het Taipei Main Station ligt stiekem een heel circus verborgen in de vorm van een reusachtig winkelcentrum. De exacte grootte is me een raadsel, maar het geheel strekt zich uit over meerdere kilometers en verschillende metrostations. Je vindt er marktkraampjes, restaurants, lunaparken en gebedsruimtes, en in één van de gangen staat een free podium te blinken waarop random werkloze gekken de hele dag voor een uitzinnig publiek van nul mensen het beste van zichzelf kunnen geven. Hier onder de grond kan je quasi alles kopen: van Barbies en Playstationspelletjes tot Chinese vazen en geoden. In één winkel kan je – mits overdracht van de nodige valuta – zelfs je favoriete machinegeweer op de kop tikken. Zo dacht ik tenminste. Bij nader inzien blijken de mensen van Gun Heaven enkel airsoft en cosplay wapens te verkopen, maar iets zegt me dat een overvolle metro in 2018 niet de meest ideale plek is om met een levensechte replica van een Kalasjnikov naar huis te lopen. The times they are a-changin’…

“In een van de gangen staat een free podium te blinken waarop random werkloze gekken de hele dag voor een uitzinnig publiek van nul mensen het beste van zichzelf kunnen geven.”

Hier eindigt deel één van mijn alternatieve rondleiding door Taipei. Deel twee lees je hier. Ben je er zelf al geweest en ben ik je favoriete plek vergeten? Ga je er binnenkort naartoe en zit je met pertinente dan wel existentiële vragen? Woon je er al jaren en vind je dat ik totaal uit m’n nek lul? Deel vooral je mening in de comments onder het artikel.