Tokyo is zo waanzinnig groot dat elk district een afzonderlijke stad zou kunnen zijn. Ueno is misschien wel één van de uniekste: een stadsdeel rond het gelijknamige park dat topmusea en bruisende straatmarkten afwisselt met een paar nostalgische maar authentieke wijken waar het leven vredig voortkabbelt. Trot Op! zette de mooiste bezienswaardigheden en activiteiten in Ueno op een rij.
Ueno ligt in het noorden van Tokyo en is een district met twee gezichten. Net als het vlakbijgelegen Asakusa (lees m’n artikel hier) maakt het deel uit van wat men de shitamachi of de “lage stad” noemt. Da’s een ouder stuk van de Japanse hoofdstad, waar men wat minder in de hoogte heeft gebouwd dan in de blitse businesswijken van het centrum, en alles iets authentieker aanvoelt. Van dit alles merk je echter helemaal geen ene lor wanneer je vrolijk fluitend Ueno Station buitenwandelt: één van de drukkere treinstations van Tokyo en één van de enige twee waar de Narita Express richting luchthaven stopt. Hier en in de straten rondom is het hectisch en – shitamachi nog aan toe – lijkt de hoogbouw toch best welig te tieren. Gelukkig valt de drukte onmiddellijk weg in het vlakbijgelegen Ueno Park. Da’s hier het centrale focuspunt, en één van de meest geliefde parken van Tokyo. Vooral tijdens het weekend lijkt de hele wijk hier stoom af te laten. Dat valt trouwens best te begrijpen, want het staat vol mooie tempels, de oudste zoo van het land ligt er, en het park biedt plaats aan de hoogste concentratie van topmusea in heel Japan. Wie er de tijd voor heeft kan in Ueno Park makkelijk een hele dag verslijten, maar rondom valt nog veel meer te beleven.
Tokyo: Ontdek Ueno en Yanaka in 11 tips en bezienswaardigheden
Ueno’s aangename mix van cultuur, geschiedenis en groen trekt al jaren alternativo’s en rijke Tokioieten aan (da’s echt hoe je inwoners van Tokyo dient te noemen, excuses). Het is er dan ook aangenaam wonen, vooral in de residentiële wijken waar het nog echt rustig is. Yanaka bijvoorbeeld, is een buurt die in het noorden van Ueno rond het gelijknamige kerkhof ligt: één van de weinige stukjes Tokyo dat zo goed als ongeschonden uit WOII kwam. Daardoor bleef zowat alles er bewaard, en hangt er een lekker nostalgische vibe in de lucht. Vandaag is het een charmante maar er ietwat ouderwets uitziende hipsterbuurt vol gezellige straatjes met lokale winkels, cafés en kleine galerijtjes. Yanaka is een hub voor artiesten en ambachtslui, waar je er in een paar ateliers ook zelf aan het pottenbakken kunt. Het is een buurt die als een dorp aanvoelt, waar de mensen elkaar nog kennen: een kleine oase van kalmte in de grootste stad ter wereld. Bovendien – da’s nog het beste – zit het hier vol katten. Topbuurt dus, maar laat ons eerst de grote trekpleisters van Ueno zelf bekijken.
1. Ueno Park: een park vol tempels en musea
Ueno Park is een fantastische plek voor mensen die graag people-spotten. Picknickende families, schoolkinderen in uniform met een veel te grote rugzak, roze kawaii-meisjes poserend onder de bomen, allerlei straatartiesten: je komt ze allemaal tegen. Wie Tokyo tijdens de lente bezoekt, vindt in het park één van de spectaculairste locaties om onder de kersenbloesems door te lopen – maar uiteraard is het er dan ook een pak drukker. Origineel was het hele park eigendom van de Kaneiji Tempel. Tijdens het Tokugawa shogunaat was dat één van de machtigste religieuze bastions van Japan. Vandaag is die invloed uiteraard onbestaande, maar de tempel staat er nog steeds en vooral de pagode met vijf etages valt op. Een ander mooi gebedshuis is het Toshogu Shrine. Dat heeft een kunstig versierde grote hal die bijna helemaal in bladgoud bezet is. Bentendo is een laatste interessante tempel. Die ligt op een eilandje in een vijver vol lotussen (helaas al verwelkt toen ik er was: vroeger op het jaar komen). In Ueno Park kan je makkelijk een paar uur rondlopen zonder twee keer hetzelfde tegen te komen. Voor de grootste attracties zal je wel een kaartje moeten kopen.
2. Tokyo National Museum: de belangrijkste historische schatkamer van Japan
Het Tokyo National Museum is het oudste en grootste museum van Japan, met een collectie van meer dan 120.000 artefacten en kunstwerken die duizenden jaren Japanse en Aziatische geschiedenis bestrijken. Omdat alles tegelijkertijd uitstallen letterlijk onmogelijk is, worden de tentoonstellingen elk seizoen aangepast zodat je altijd iets anders te zien krijgt. Het museum is een enorm complex dat uit meerdere galerijen in zes verschillende gebouwen bestaat (waarvan sommigen ondertussen zelf beschermde monumenten zijn). Alles ligt in een mooie Japanse tuin waarin verschillende historische theehuizen staan. Die werden in het hele land voorzichtig afgebroken om hier Bokrijkgewijs voor het nageslacht weer in elkaar getimmerd te worden. De Japanse Galerij in het Honkan-gebouw is de bekendste collectie. Daar zie je onder andere 13.000 jaar oude oerkunst, vroege boeddhistische standbeelden, originele samoeraiharnassen en allerlei klassieke en decoratieve kunst op doek of op oude vouwschermen. Wie alles grondig wil bekijken, is hier makkelijk een hele dag kwijt.
3. De andere musea in Ueno Park
Het Tokyo National Museum is niet het enige topmuseum in Ueno Park. Als citytripper zal je ze waarschijnlijk nooit allemaal bezoeken – het kan maar zoveel dagen gieten natuurlijk – maar met dit overzicht kan je alvast selecteren op interesse.
–National Museum of Nature and Science: groot wetenschapsmuseum in een eclectisch gebouw uit de jaren dertig. Je leert hier alles over de Japanse ecosystemen; ze hebben er een expositie over robots en ruimtetechnologie; je kan er een hele kudde opgezette beesten bewonderen en er staan verschillende dinosaurusskeletten tentoon waarvan die van een grote plesiosaurus (technisch geen dino uiteraard) misschien wel de uniekste is.
–Metropolitan Art Museum: museum voor moderne kunst, waar zowel Japanse als internationale kunstenaars tentoongesteld worden. De eigen collectie is niet zo groot, waardoor bijna alle exposities tijdelijk zijn en er dus altijd iets volledig anders te bekijken valt.
–National Museum of Western Art: in dit museum, in een nogal bruut uitziend gebouw dat ontworpen werd door Le Corbusier en ondertussen zelf werelderfgoed is, kan je werken zien van een aantal van de grootste Europese meesters. Van Gogh, Renoir, Monet, Rodin: de lijst is lang.
4. Ueno Zoo: panda’s kijken onder voorbehoud
In Ueno Park ligt ook een dierentuin, en het is bij god dan nog de oudste van Japan. Een ticket voor Ueno Zoo kost een belachelijke 600 yen (da’s net geen €4) en bovendien hebben ze er een koppel reuzenpanda’s zitten. Die had ik nog nooit in het echt gezien, en dus besloot ik een kijkje te nemen. Twee uur later stond ik met gemengde gevoelens weer buiten. De zoo zelf is ruim en mooi beplant, en heeft een paar unieke bewoners in de aanbieding die je elders nooit ziet: Japanse reuzensalamanders en de er als oermonsters uitziende schoenbekooievaars bijvoorbeeld (vogels zijn in tegenstelling tot plesiosaurussen trouwens wel officieel dinosauriërs: ze zijn dus nooit uitgestorven). Jammer genoeg kan je erg goed merken dat deze dierentuin stokoud en gedateerd is. Een aantal verblijven zijn oké, maar heel wat anderen bieden veel te weinig plaats of stimuli. Daardoor zie je bij sommige grotere dieren het neurotische geijsbeer dat in modernere zoo’s gelukkig niet meer voorkomt. Het is maar een suggestie, maar vraag misschien gewoon 1.200 yen voor een ticket en installeer met de extra poen wat meer degelijke verblijven. Dat van de panda’s is wel oké, maar een dikke luie beer die zestien uur per dag op z’n reet gezeten bamboe kauwt heeft natuurlijk niet al te veel nodig. De panda’s zijn blijkbaar ook de enige dieren die iedereen wil zien, want je moet letterlijk in de rij gaan staan om een glimp van de beesten op te vangen. Ik stond twintig minuten aan te schuiven op een regenachtige dinsdagmiddag. Tijdens een zomers weekend zou ik waarschijnlijk passen.
5. Ameya Yokocho: een bruisende straatmarkt onder de treinsporen
Vlakbij het station ligt de wat mij betreft fotogeniekste attractie van Ueno. Ameya Yokocho (Ameyoko in het kort) is één van de bruisendste straatmarkten van Tokyo. Origineel ontstaan uit een zwarte markt waar men na WOII spullen versjacherde die tijdens de oorlog niet te krijgen waren, spreidt Ameyoko zich vandaag een halve kilometer lang uit naast en onder de spoorbrug van de Yamanote-lijn. Meer dan 400 kraampjes en winkels kan je hier bezoeken. Overdag komt men er vooral inkopen doen, maar na zonsondergang wordt het allemaal wat interessanter. Dan vullen de cafés en izakaya zich met werkvolk dat zich na de uren komt volgieten. Die barretjes liggen soms letterlijk onder de sporen, waardoor je bier bijna van de toog rammelt telkens er boven je hoofd een trein passeert. Heerlijke plek voor een bewogen avond vol exotische hapjes en sfeervolle foto’s. Voor de weebs onder jullie ligt vlakbij trouwens nog een schatkamer te wachten. Yamashiroya is een enorme winkel vol anime en action figures, allerlei speelgoed en een hoop andere accessoires.
6. Nezu Shrine: het (mini) Fushimi Inari van Tokyo
Op een dik kwartier stappen van Ueno Park ligt Nezu Shrine. Da’s een verborgen pareltje in een mooie tuin met koi-vijver. Het schrijn werd rond het jaar 1700 gebouwd, waardoor het één van de oudste van Tokyo is. Een schrijn is in Japan trouwens niet hetzelfde als een tempel. Tempels zijn Boeddhistisch; schrijnen dienen het inheemse Shintoïsme: een oud geloof dat de Kami vereert. Dat zijn allerlei natuurkrachten, geesten en voorouders die je in het leven zowel kunnen helpen als koeioneren (er zijn er blijkbaar zo’n acht miljoen, dus enige schifting maken valt aan te raden). De twee religies liggen trouwens niet in conflict met elkaar, en veel Japanners combineren tradities en gebruiken van beiden naargelang de situatie. Elk Shinto-schrijn treedt je binnen via de kenmerkende torii-poort. Die geeft de grens aan tussen het aardse en de heilige grond. Nezu Shrine heeft er – net als het beroemde Fushimi Inari in Kyoto – een hele hoop van staan, die in een fotogenieke rij een heuvel oplopen. Uiteraard staan er hier veel minder en vallen er ook een klein miljoen minder toeristen te spotten. Je kan er dus meestal ongestoord van de omgeving genieten. Dat verandert even in april wanneer het azaleafestival gevierd wordt en de hele tuin in bloei staat. Ook de centrale hal is de moeite waad, en wordt gebruikt om voor academisch succes te bidden. Studenten met een buis voor statistiek weten alvast waar ze hun verlof moeten boeken. Vredige plek, die eigenlijk niet te missen valt.
7. Yanaka Ginza: een oude winkelstraat vol poezen
*Het was aan het gieten mannen: ik kan niet toveren.
Yanaka Ginza is de centrale en meest bedrijvige winkelstraat van het in de intro vernoemde Yanaka. Ze ligt vlakbij het metrostation, en je raakt er via de Sunset Stairs: een betonnen trap waar je bij zonsondergang hele mooie foto’s kan maken (maar helaas niet met het schijtweer van tijdens mijn bezoek). Yanaka staat bekend als “Cat Town”. Dat komt omdat er hele bendes straatkatten rondzwerven die door de buurtbewoners gevoed en verzorgd worden. Persoonlijk heb ik er wel geen enkele gezien, maar dat lag aan de gietregen. In de winkels op Yanaka Ginza kan je er echter niet naast kijken. Zowat elke zaak biedt wel iets aan in kattenthema: van kattenstaartdonuts in Yanaka Shippoya en kattencakejes in Manekiya tot een overvloed aan kattenbeeldjes en -spullen in de rest van de straat. Café Nekoemon ligt iets verder. Hier kan je kattendesserts bij je koffie bestellen, en kan je een maneki-neko (wuivend katje) beschilderen terwijl je hem opdrinkt. Nog iets vreemder is Nen-nekoya: een chaotische kattenherberg waar de beesten vrij rondlopen en zowat al het eten katvormig is. Nyan-curry (letterlijk “miauw-curry”) is het populairst, en ziet er op de best mogelijke manier aandoenlijk uit.
8. Yanaka Reien: zoek rust (en meer katten) op een Japans kerkhof
Yanaka Reien is een uitgestrekt kerkhof dat – verrassing! – middenin Yanaka ligt. Interessante plek om te bezoeken, al is het maar om te zien hoe verschillend (maar toch herkenbaar) Japanse begraafplaatsen zijn ten opzichte van hun westerse equivalent. De kopstenen zijn hier rechthoekige pilaren, met daarnaast vaak een aantal sotoba. Dat zijn in de grond stekende plankjes waarop men in schoonschrift boeddhistische teksten en de naam van de overledene laat schrijven. Veel graven dienen voor de hele familie, en hebben plek voor water, bloemen en wierrook. Op sommige zerken ligt zelfs eten – meestal dingen die de overledene in niet-dode tijden graag at. Van alle kerkhoven in Tokyo is Yanaka Reien één van de grootste. Het is de laatste rustplaats van een hoop schrijvers en samoerai, en zelfs van de allerlaatste Shogun (die in een verbazend bescheiden graf ligt). Eigenlijk stap je hier door een levend (nu ja) museum. In de lente liggen de graven trouwens in de schaduw van de kersenbloesems, wat alles een surreëel tintje geeft. Op het kerkhof heb je de grootste kans om een aantal van de lokale katten tegen te komen. Die liggen meestal als een soort engelbewaarder over de graven te waken (of vinden het aangenaam om languit op een door de zon verwarmde zerk te luieren).
9. Yaridogi Café: een ethisch verantwoord kattencafé
De meeste Tokioieten (daar zijn we weer) wonen in piepkleine appartementjes zonder plaats voor een huisdier groter dan een dwerghamster. Daardoor barst het in Tokyo van de dierencafés, waar ze dit gemis compenseren door een uur lang wat puppy’s te ambeteren. Katten- en hondencafés vind je overal, maar daar stopt het niet. Tokyo heeft er ook met microvarkens, uilen, egels, leguanen, kaketoes, woestijnvossen, kameleons, slangen, otters (jep), pinguïns (uhu) en in minstens één geval zelfs volwassen capibara’s. Dat klinkt allemaal best amusant, maar qua diervriendelijkheid kan je je daar uiteraard grote vragen bij stellen. Niet zo in het Yadorigi Café in Yanaka. Da’s niet alleen één van de meest verantwoorde kattencafés die ik ooit bezocht, het is ook het enige katten-Italiaans-restaurant. Het wordt gerund door de vriendelijke Massimo, en die neemt z’n taak heel ernstig. Voor je binnen mag dien je je schoenen en handen grondig te ontsmetten; voor je een kat mag aanraken (die moeten trouwens zelf naar je toe willen komen) moet je een filmpje met allerlei regels uitkijken, en wie een pasta bestelt krijgt er een waterspuitertje bij zodat de poezen niet met je bolognese gaan lopen. Opvoeding is immers cruciaal, want elke kat kan geadopteerd worden. Ook om daarvoor in aanmerking te komen dien je aan een hoop strenge voorwaarden te voldoen. Niet dat ze persé wegmoeten. De beesten leiden hier een luizenleven: uitgebreide klim- en krabconstructies, een hoop rusthoekjes waar ze asociaal kunnen zijn en een berg aan speelgoed. Heerlijke zaak waar ik puur toevallig op uitkwam.
10. Ueno Sakuragi Atari: microbier in een historisch houten pand
Vlakbij Yanaka Reien ligt het kleine maar vrij unieke Ueno Sakuragi Atari. Da’s geen opslagplaats voor vergeten spelconsoles uit de jaren tachtig, maar een verzameling van drie bijna honderd jaar oude houten huizen die men in de originele staat heeft opgeknapt. Toen dat achter de rug was opende men er allerlei zaakjes in. Zo kan je in de Yanaka Beer Hall – “hall” is een erg gulle benaming – een hoop verschillende microbiertjes proeven; de Vaner Bakery daarnaast is een artisanale bakkerij die versgebakken brood, Japans gebak en koffie verkoopt, en in OshiOlive kan je dan weer allerlei soorten olijfolie en zout inkopen. Verder worden hier geregeld culturele workshops gegeven, en kan je op de bovenverdieping een winkeltje met allerlei handgemaakte spullen bezoeken. Interessant om even langs te lopen moest je in de buurt zijn, maar kom niet op een maandag en kom niet te vroeg, want dan is er zo goed als niets open.
11. Momi no Yu Café: muntthee drinken met je voeten in het water
Voeten helemaal kapotgelopen in Tokyo? Daar hoef je niet om te wenen, want vlakbij Ameyoko ligt de perfecte remedie. Het Momi no Yu Café is een piepklein zaakje vol keurige dames waar je lekkere kruidenthee kan drinken. Da’s op zich geen feit om totaal versteld van achterover te vallen, ware het niet dat je voeten tijdens het drinken onder tafel in een constante stroom van aangenaam warm bronwater kunnen weken. Voor de sfeer drijven er zelfs plastieken eendjes in. Dat op zich doet al wonderen voor je tere stappers, maar moest je echt een zware dag gehad hebben, kan je je kop in een soort stootkussentje leggen en komt iemand enthousiast en op een paar minuten tijd je hele rug losmaken. Perfect om de dag mee af te sluiten, en ik kon er meteen weer even tegen.
Reistips voor Tokyo: hotels, tours & openbaar vervoer
** Disclaimer: Deze infosectie bevat een aantal (nuttige) affiliate links. Dat wil zeggen dat als je bijvoorbeeld een hotel of tour boekt via een doorverwijzing op deze pagina, ik daar een klein percentje voor ontvang waardoor er brood op tafel komt zonder dat ik moet gaan bedelen in het station. Het kost je trouwens geen halve cent extra, dus waarom twijfelen? Alvast bedankt! **
Waar je in Tokyo op hotel gaat maakt eigenlijk niet uit en hangt af van je budget en interesses, maar zorg er voor dat je dicht bij een metrostation zit. Dat spaart je elke dag tijd uit en een ander vervoersmiddel heb je eigenlijk niet nodig. Ueno Station is een echte hub en dus ideaal. Ik heb al m’n hotels in Japan gewoon op Booking.com gevonden.
In Tokyo kan je een pak interessante activiteiten, gidstochten en food-tours boeken. Neem voor een volledig overzicht een kijkje op GetYourGuide.
Koop voor je in Japan arriveert een lokale e-simkaart. Zelf gebruik ik al jaren Airalo. Da’s een app waarmee je met een paar klikken makkelijk mobiele data kan kopen voor zowat elk land ter wereld. Installeer alles thuis en activeer de simkaart na de landing: klaar is kees. Mobiel internet is echt nodig om je met Google Maps door de metro te navigeren. De app vertelt je perfect welke trein wanneer aankomt, welke wagon het best is voor je overstap en langs welke van de tien uitgangen je buitenmoet om op je bestemming te raken. Zonder online hulp is het vaak zoeken.
Om vlot het openbaar vervoer te gebruiken heb je een Suica-kaart nodig. De Welcome Suica Card is specifiek bedoeld voor toeristen en is online bestelbaar. Je kan de kaart in elk station met cash opladen via de automaten op de foto hieronder, en ze werkt in quasi alle Japanse steden. De Suica-kaart is ook een algemeen betaalmiddel. De Japanse economie werkt veel meer met cash dan de Europese, dus als je in de winkel niet met je Suica betaalt, loop je na twee dagen met een halve kilo onbruikbare muntjes in je broekzak rond.
Wie van plan is met de Shinkansen sneltrein een hoop verschillende steden aan te doen, koopt best een Japan Rail Pass (boek hier via de directe link). Dat doe je liefst een hele tijd op voorhand, want ze sturen hem op per post en in Japan zelf kan je er geen meer krijgen. Wie zoals ik maar een stad of vier bezoekt is misschien goedkoper af door de tickets afzonderlijk en ter plaatse te kopen – even uitrekenen is de boodschap. Hoe verder de bestemmingen uit elkaar liggen, hoe duurder uiteraard. Wie zich daar allemaal niet mee bezig wil houden en z’n bezoek aan Japan graag tot in de puntjes geregeld ziet, vindt op Japan Experience een heleboel prachtige individuele of groepsreizen van een week of meer.
Cash nodig? Elke 7-Eleven heeft een bankautomaat staan die buitenlandse kaarten aanvaardt (en het eten is er net als in Lawson ook best lekker).
EU burgers hebben om Japan binnen te raken geen visum nodig voor reizen tot negentig dagen. Je kan dus zonder enig probleem morgen vertrekken moest je dat willen. De yen staat historisch laag, dus het is het moment.
Zin in een andere Aziatische trip? Lees hier m’n artikels over Peking, Shanghai, Singapore en Hanoi. Liever naar Texas? Lees m’n stukken over Dallas, Austin en San Antonio.
No Comments