Shibuya slaapt nooit. Het is een bruisende wijk en één van de voornaamste mode-hotspots van Japan, gezegend met een nachtleven dat voor weinigen moet onderdoen. Vlakbij ligt Shimokitazawa: Shibuya’s ontspannen, creatieve tegenpool, en een hipsterparadijs vol vintage shops, koffiebars en livemuziek. Trot Op! dook op één dag beide buurten in en bezocht negen niet te missen bezienswaardigheden.
Shibuya is een naam die zelfs bij mensen die niets van Tokyo afweten meestal wel een belletje doet rinkelen. Dat komt voornamelijk omdat ze er het drukste (en dus ook bekendste) zebrapad ter wereld hebben liggen. De timelapse van de anonieme massa die er om de twee minuten als mieren alle richtingen uitzwermt, hebben we allemaal wel eens gezien. De wijk dankt haar naam aan de familie die er in de middeleeuwen een kasteel had staan, maar de faam kwam er doordat hier na WOII een wild uitgaanskwartier ontstond dat ook vandaag nog steeds op volle toeren draait. Nu is het de Japanse jeugd zelf die in Shibuya massaal de bloemetjes buitenzet, maar oorspronkelijk kwamen hier vooral gestationeerde Amerikaanse soldaten feesten. Koibumi Yokocho ofte de “Liefdesbrievenstraat” was daar een gevolg van. In dit straatje lieten tot diep in de jaren vijftig trieste Japanse meisjes brieven aan hun weer huiswaarts gestuurde Amerikaanse zomerlieven vertalen. Het enige bewijs van al die bittere traantjes is een kleine gedenkplaat achter Shibuya 109. Meer dan enkel een uitgaansbuurt, is Shibuya al jaren één van de grote modewijken van Japan, vol klerenwinkels in enorme shoppingcentra. Terwijl Harajuku de excentriekelingen en de subculturen bedient en Ginza kokette dametjes voorziet van luxemerken en designerspullen, ontstaan de grote mainstreamtrends in de Japanse jongerenmode vooral hier. Shibuya is een wijk vol fast fashion, flitsende neonreclame en een gezonde portie chaos: perfect om ’s avonds eens danig de beentjes in te strekken.
Ontdek Shibuya & Shimokitazawa: van urban chaos tot Tokyo Boho vibes
Op amper zes minuten metrorijden van Shibuya ligt met Shimokitazawa een compleet andere wereld voor je klaar. Shimokita (zo noemen coole mensen als ik de wijk) is een ontspannen enclave die al jaren muzikanten, artiesten en andere creatieve geesten aantrekt. Daardoor is het één van de meest alternatieve wijken van Tokyo, zij het dan wat rustiger en met een meer volwassen vibe dan de kawaii-regenbogen van Harajuku. Waar Shimokitazawa vooral om bekend staat, zijn de vele tweedehands en vintage klerenwinkels die je hier overal in het straatbeeld ziet en waar je altijd wel een uniek koopje kan doen. Shimokita is een wijk van en voor late twintigers en jonge dertigers, die er genieten van leuke platenzaken, een hoop lowkey toprestaurantjes, hippe koffiebars en heel wat livemuziek. Een buurt op mensenmaat, zonder al te veel hoogbouw en met sfeervolle steegjes om in te verdwalen: Shimokita is een creatief alternatief voor de omringende drukte, met een paar unieke attracties. Heel verschillend van Shibuya dus, maar door hun nabijheid vallen beide wijken makkelijk te combineren op één dag. Dit zijn de voornaamste trekpleisters.
1. Shibuya Scramble Crossing: steek het drukste zebrapad ter wereld over
Shibuya Scramble Crossing is waarschijnlijk het meest herkenbare zicht van Tokyo. Op dit massieve kruispunt springen alle voetgangerslichten tegelijkertijd op groen, en word je vanop de gebouwen rondom doorlopend met flitsende neonreclame gebombardeerd. Tot een half miljoen mensen per dag steekt hier de straat over. Dat zorgt uiteraard voor indrukwekkende beelden, maar wie Shibuya Crossing op z’n drukst wil zien, komt best tussen vijf en zeven tijdens de avondspits of op vrijdagavond langs. Wie de chaos liever vredig van bovenaf aanschouwt, kan kiezen uit verschillende uitkijkpunten. Ik nam in het winkelcentrum Magnet de roltrap tot op de bovenste verdieping. Daar is een bar met een buitenterras waar je door een glazen wand recht op het kruispunt kan kijken. De toegangsprijs is met 1.800 yen niet goedkoop, maar je krijgt er wel een gratis halve liter bij. Wie het geld er niet voor over heeft, kan simpelweg de plaatselijke Starbucks binnenwandelen (meer precies Starbucks Shibuya Tsutaya) en een koffie bestellen. Als er nog een tafel bij het raam vrij is, heb je een mooi uitzicht op de mensenmassa, zij het slechts vanaf de tweede verdieping.
2. Hachiko en Shibuya Station: sta eens in de rij voor een bronzen hond
Shibuya Station is het tweede drukste treinstation ter wereld (ook het drukste ligt trouwens in Tokyo). Zo’n drie miljoen pendelaars per dag stromen er door, en da’s bijna drie keer zoveel dan in het iconische en zelf al erg drukke Tokyo Station – best hallucinant. Recent werd het hele complex gerenoveerd, waardoor het halve station ondertussen in een verdoken winkelcentrum is veranderd. Het meest populaire plekje aan Shibuya Station ligt net buiten het gebouw zelf: het standbeeldje van Hachiko. Da’s gezien Studio 100 Samson nog niet op de Japanners heeft losgelaten, de beroemdste hond van het land. Hachiko was een Akita die in de vroege twintigste eeuw tien jaar voor het station op z’n overleden baasje is blijven wachten. Daardoor groeide hij uit tot een symbool van absolute loyaliteit, en dat vonden ze in Japan zo leuk dat ze hem een standbeeld gaven. Voor dat beeld staat normaal gezien de hele dag door een lange rij mensen aan te schuiven om er een foto mee te nemen. Gelukkig maar, want het ding zelf ziet er zo onopmerkelijk en generisch uit dat je er zonder die rij nietsvermoedend voorbij zou lopen.
3. Shibuya 109: Bezoek het modemekka van jong Japan
Vlakbij het station en Shibuya Crossing ligt een winkelcentrum dat al decennialang hét icoon van de Japanse jongerenmode is. Shibuya 109 opende in 1979 en stortte zich onmiddellijk op het verkopen van hippe kleren voor jonge vrouwen. Heel wat nieuwe ontwerpers en boetiekjes werden groot door hier hun eerste zaak te openen, en al snel bepaalden de etalages van Shibuya 109 wat als trendy gezien werd. De meest extreme uitwas daarvan was de gyaru-cultuur in de late jaren negentig. Toen liep het hier vol witgeblondeerde barbiepopjes met oranje zelfbruiner en lange roze nagels. Die rage koelde ondertussen gelukkig wat af, maar ook vandaag lopen de meest in het oog springende fashionista’s nog steeds in Shibuya 109 rond, werkt men er samen met de grootste influencers en lijken veel verkoopsters zelf recht van de catwalk te komen. Dit is de ideale plek om te ontdekken waar de Japanse jeugd zoal mee rond pleegt te lopen. Je voelt je er quasi onmiddellijk een volstrekt stijlloze lompe boer, maar het blijf interessant om even een kijkje te gaan nemen. Achter Shibuya 109 ligt trouwens LOST. Da’s de cocktailbar van Chris Broad: een Brit die al twaalf jaar in Japan woont en de drijfkracht achter Abroad in Japan is. Da’s m’n favoriete Youtubekanaal om Japan op een diepgaande, grappige maar vooral respectvolle manier te leren kennen.
4. Dōgenzaka: ga eens sfeervol feesten in Shibuya
Dōgenzaka ligt vlakbij Shibuya Crossing en is met z’n vele op en afgaande steegjes één van de sfeervolste plekken om Tokyo na zonsondergang te ontdekken. Ooit was dit een residentiële wijk vol tempels en appartementen, nu is het een bruisende uitgaansbuurt met een uitgebreid aanbod aan cafés, cocktailbars, izakaya, discotheken en karaokebars. Club WOMB ligt hier – één van de bekendste clubs van Tokyo – maar er vallen er meerdere te bezoeken. Dōgenzaka is een fotogenieke buurt die tussen groezelig en modern schippert, met straatjes vol aftakkingen en vreemde barretjes waar altijd wel iets te beleven valt. Alles blijft open tot een gat in de nacht en hoewel sommige steegjes er een tikje verdacht uitzien. blijft het er over het algemeen (net zoals in de rest van Japan) best veilig. Zelfs wie niet geïnteresseerd is in uitgaan op zich, kan hier makkelijk de sfeer opsnuiven door wat doelloos door de straten te meanderen. Je komt heel wat wild uitgedoste feestvierders tegen en op sommige plekken lijk je zo door taferelen uit Bladerunner te lopen. Tijdens het weekend moet je je hier soms bijna door de straten wringen, maar vlak na zonsondergang (ik was er in november en dan is het om vijf uur donker) kan je alles relatief rustig verkennen.
5. Love Hotel Hill: boek eens een kamertje per uur
Dōgenzaka wordt ook wel eens Love Hotel Hill genoemd. Dat komt uiteraard door de vele liefdeshotelletjes die je hier overal geadverteerd ziet – een echt Japans fenomeen. In een love hotel kan je je kamer per uur boeken. Dat klinkt alsof het hoerenkoten zijn en daar zullen ze door sommige zakenlui geregeld ook wel voor gebruikt worden, maar de realiteit is minder fout dan je op het eerste zicht zou denken. Heel wat Japanners blijven tot na hun dertig in Hotel Mama wonen, en bijna iedereen hokt er samen in appartementsblokken waar de muren van papier lijken. Voor koppels die van het stevigere gerampetamp houden wordt de nodige privacy vinden in die setting een bijna onmogelijke opgave. Daarom boeken ze af en toe een kamer in een love hotel om ongestoord en luidruchtig het beest met twee ruggen te spelen – daar wordt absoluut niet op neergekeken, en terecht. De meeste love hotels hebben kamers die vooral functioneel en zo gezellig mogelijk zijn, maar sommigen zijn helemaal in thema. Wie echt wil kan een halve sm-kelder, een Formule 1-bed of een kamer in Jurassic Park boeken. After Dark van Haruki Murakami is trouwens een schitterend boek dat het donkere randje van de love hotels belicht.
6. Nonbei Yokocho & Miyashita Park
Ook buiten Dōgenzaka liggen in Shibuya nog heel wat plekjes om een leuke avond in door te brengen verstopt. Nonbei Yokocho bijvoorbeeld (letterlijk het “Dronkenmansstraatje”) is één van de beruchtste maar ook sfeervolste steegjes van de wijk: een smal straatje dat vlak naast het spoor ligt, waar een hoop salary men zich elke avond komt bezatten in één van de vele izakaya terwijl ze gebarbecuede kip op stokjes binnensteken. Vervolgens springen ze op de laatste trein om de volgende ochtend met een kater en een knagend gevoel van fatalisme opnieuw de rat race in te springen. Iets volledig anders is Miyashita Park. Dat ligt ook tegenover de treinsporen en was vroeger een standaard park. Men besloot er echter een gebouw op neer te zetten, waarop men al het groen richting dak verhuisde. Daardoor kan je er nu in een verhoogd park van de skyline genieten. Er staan een aantal food trucks klaar en er ligt zelfs een skateterrein. Vlakbij ligt Shibuya Yokocho. Da’s de meer opgekuiste versie van Nonbei Yokocho: een straat naast het spoor vol restaurants die regionale delicatessen vanuit half Japan aanbieden.
7. Ga vintage shoppen in Shimokitazawa
Ten noorden van Shimokitazawa Station ligt de beste buurt voor vintage shopping in heel Tokyo. In plaats van wolkenkrabbers en megamalls vind je hier een hoop koffiebarretjes en onafhankelijke winkels, vol retro- en tweedehandsspullen die je eender waar anders waarschijnlijk niet zal vinden. Flamingo is één van de bekendste vintage stores in Shimokita (ze hebben er twee zaken) en verkoopt voornamelijk Amerikaanse retro. New York Joe Exchange is een gelijkaardige zaak. Stick Out is dan weer een winkel voor tweedehands kleren en accessoires waar alles exact 800 yen kost. 2nd Street is een outlet die ook tweedehands designerkleren aanbiedt voor relatief schappelijke prijzen. Naast de klerenwinkels vind je in Shimokita nog een hoop andere topzaken voor verzamelaars: platenwinkels zoals Disk Union bijvoorbeeld, maar ook een aantal antiekzaken en shops voor unieke souvenirs. Shimokitazawa deed me heel erg denken aan een jongere en hippere versie van Yanaka in Ueno. Beiden lijken op gezellige dorpjes omringd door de grootstad: een soort adempauze voor wie de drukte van de rest van Tokyo beu is.
8. Eten en uitgaan in Shimokitazawa
Ook in Shimokita kan je een stevig stapje in de wereld zetten, maar de vibe is er volledig anders dan in Shibuya. Hier vind je geen technoclubs maar kleine concertzaaltjes en cafés met een podium voor lokale bands. Shelter (rock), 440 (singer-songwriters) en Que (alles door elkaar) zijn een aantal van de bekendste en voelen alle drie anders aan, maar er valt veel meer te ontdekken. Masako: Jazz & Coffee is een gekende Jazz bar. Café Stay Happy is ook een aanrader: daar kan je in een hangmat je drankje nuttigen. No Room for Squares is dan weer een kleine cocktailbar die verstopt zit achter een drankautomaat. Bookstore B&B (staat voor Books & Beer) is een gezellige boekenwinkel waar je craft beers kan drinken. Cage is een letterlijke buitenkooi waar je tot twaalf uur ‘s nachts Thais of Vietnamees kan eten. Zelf ging ik okonomiyaki eten in Daikonman. Da’s een ouderwets restaurantje waar je aan de toog kan gaan zitten terwijl ze je eten prepareren – heel lekker en best goedkoop.
9. Gotoku-ji: bezoek een tempel vol wuivende katjes
De meest unieke attractie van Shimokitazawa ligt er technisch gezien eigenlijk net buiten. Gotoku-ji is een mooie tempel in een rustige, residentiële wijk. Op zich niet wereldschokkend, ware het niet dat er duizenden witte wuivende katjes (maneki-neko) op een rij staan. Het figuurtje kent hier zelfs z’n oorsprong. Volgens de legende stond ooit een edelman voor de tempelpoort uit te rusten toen een kat in het portaal hem plots wenkte (as they do). De man besloot het beest te volgen, waarna de bliksem insloeg op de plek waar hij daarnet nog stond te lummelen. Uit dankbaarheid schonk hij grote sommen geld aan de tempel – erg veel Whiskas mee gekocht naar het schijnt – en sindsdien wordt de wenkende kat als geluksbrenger gezien. Jaarlijks worden er talloze beeldjes door bezoekers achtergelaten. Dat zorgt uiteraard voor erg fotogenieke selfie-achtergronden, maar de tempel op zich is ook meer dan de moeite waard. Bij de verzameling kattenbeeldjes staat altijd wel wat volk foto’s te nemen, maar de rest van het tempelcomplex is vredig. Groot verschil met pakweg Sensoji in Asakusa of Meiji Shrine in Harajuku. Ook de residentiële buurt errond is één van de kalmste die ik in Tokyo mocht meemaken, en één van de enige twee overgebleven tramlijnen van de stad rijdt er door. De tram ziet er trouwens ook als een kat uit (zie foto onderaan).
Algemene reistips voor Tokyo: hotels, tours en openbaar vervoer
** Disclaimer: Deze infosectie bevat een aantal (nuttige) affiliate links. Dat wil zeggen dat als je bijvoorbeeld een hotel of tour boekt via een doorverwijzing op deze pagina, ik daar een klein percentje voor ontvang waardoor er brood op tafel komt zonder dat ik m’n lichaam op straat moet verkopen. Het kost je trouwens geen halve cent extra, dus niet twijfelen. Alvast bedankt! **
Waar je in Tokyo op hotel gaat maakt eigenlijk niet uit en hangt af van je budget en interesses, maar zorg er voor dat je dicht bij een metrostation zit. Dat spaart je elke dag tijd uit en een ander vervoersmiddel heb je eigenlijk niet nodig. Lees m’n artikels, beslis in welke wijk je wil blijven en vergelijk dan net als ik de beschikbare venues op Booking.com.
In Tokyo kan je een waaier aan interessante tours, dagtrips en activiteiten boeken. Neem voor een volledig overzicht een kijkje op GetYourGuide. Meer specifiek voor de buurt vond ik deze dingen heel interessant (en ze hebben allemaal heel positieve reviews): een vier uur lange nachttour door Shibuya en Shinjuku; een privétour in Shibuya en langs een hoop andere highlights in een gepimpte racewagen uit Tokyo Drift; een workshop om manga te leren tekenen met een pro; een leuke kroegentocht langs lokale barretjes en izakaya of een vintage shopping tour in Shimokitazawa. Wil je de stad even uit? Ga dan voor een volledig op maat gemaakte dagtrip naar onder meer Mount Fuji en Hakone.
Koop voor je in Japan arriveert een lokale e-simkaart. Zelf gebruik ik al jaren Airalo. Da’s een app waarmee je met een paar klikken makkelijk mobiele data kan kopen voor zowat elk land ter wereld. Installeer alles thuis en activeer de simkaart na de landing: klaar is kees. Google Maps is extreem handig in Tokyo, vooral als je de metro neemt: de app vertelt je perfect welke trein wanneer aankomt, welke wagon het dichtst bij je overstap stopt en langs welke van de twintig uitgangen je buitenmoet om het snelst op je bestemming te raken.
Om vlot het openbaar vervoer te gebruiken heb je een Suica-kaart nodig. De Welcome Suica Card is specifiek bedoeld voor toeristen en is online bestelbaar. Je kan de kaart in elk station met cash opladen via de automaten op de foto hieronder, en ze werkt in quasi alle Japanse steden. De Suica-kaart is ook een algemeen betaalmiddel. De Japanse economie werkt veel meer met cash dan de Europese, dus als je in de winkel niet met je Suica betaalt, loop je na twee dagen met een halve kilo onbruikbare muntjes in je broekzak rond.
Wie van plan is met de Shinkansen sneltrein een hoop verschillende steden aan te doen, koopt best een Japan Rail Pass (boek hier via de directe link). Dat doe je liefst een hele tijd op voorhand, want ze sturen hem op per post en in Japan zelf kan je er geen meer krijgen. Wie zoals ik maar een stad of vier bezoekt is misschien goedkoper af door de tickets afzonderlijk en ter plaatse te kopen – even uitrekenen is de boodschap. Hoe verder de bestemmingen uit elkaar liggen, hoe duurder uiteraard. Wie zich daar allemaal niet mee bezig wil houden en z’n bezoek aan Japan graag tot in de puntjes geregeld ziet, vindt op Japan Experience een heleboel prachtige individuele of groepsreizen van een week of meer.
Cash nodig? Elke 7-Eleven heeft een bankautomaat staan die buitenlandse kaarten aanvaardt (en het eten is er net als in Lawson ook best lekker).
EU burgers hebben om Japan binnen te raken geen visum nodig voor reizen tot negentig dagen. Je kan dus zonder enig probleem morgen vertrekken moest je dat willen. De yen staat historisch laag, dus het is het moment.
Meer Tokyo nodig? Lees hier m’n blog posts over Harajuku, Akihabara, Ginza, Asakusa, Ueno en Marunouchi.
Zin in een andere Aziatische trip? Lees hier m’n artikels over Peking, Shanghai, Singapore en Hanoi.
No Comments