Zin om je skiverlof te combineren met een gezellig festival? Trek dan eind maart naar Davos in Zwitserland. Daar vindt het Coverfestival plaats, waar elk jaar de beste tribute bands ter wereld optreden op allerlei podia binnen en buiten de stad: van chique congreszalen en kleine rockclubs tot shows op de skipiste, hoog in de besneeuwde bergen.
Altijd eens naar een festival willen gaan waar pakweg Bruce Springsteen, Nirvana, The Beatles, Tina Turner, Rammstein en ABBA tegelijkertijd op de affiche staan? Wel dat gaat niet, want half de bovenstaande lijst is dood of seniel. Dikke pech gehad. Toch kwam ik er eind maart relatief dicht bij. Toen werd ik namelijk in Zwitserland uitgenodigd om er als fotograaf de jubileumeditie van het Coverfestival Davos op beeld vast te leggen. Al tien jaar komen de beste tribute bands ter wereld daar optreden – in een absoluut unieke setting dan nog wel. Een goeie tribute band is trouwens niet wat je denkt. Het covergroepje dat op zaterdagavond in ruil voor een bak Duvel voor vier man en een paardenkop Basket Case van Green Day verkracht in Café De Vuilen Hoek, is geen tribute band. Om die titel te krijgen dient de kwaliteit toch iets hoger te liggen. De Bruce Springsteen die in Davos op het podium stond kwam uit Italië in plaats van New Jersey – eerder The Godfather dan The Boss dus – maar hij bracht alle klassiekers wel met de flair en de kunde van de man zelf. Stahlzeit – dit jaar de officieuze headliner – mag dan Rammstein zelf niet zijn; ze voelden, klonken en zagen er wel als Rammstein uit. Bovendien hadden ze een hele camion aan vuurwerk en vlammenwerpers bij waar ook de originele band zich niet voor zou schamen. Het punt dat ik hier wil maken is dat een degelijke tribute band je na een nummer of twee doet vergeten dat je niet naar de echte artiest staat te kijken. Hier in Davos is me dat toch een paar keer overkomen.
Coverfestival Davos: skiën en muziek in Zwitserland
Davos is niet zomaar een stadje. Gelegen op meer dan 1.500m boven de zeespiegel is het officieel de hoogste stad van Europa. De meeste mensen zullen de naam echter vooral herkennen omdat het World Economic Forum hier elk jaar plaatsvindt. Daar kan je als gewone sterveling eigenlijk niet veel gaan doen. Wie niet de financiële of geopolitieke middelen heeft om de wereldeconomie te sturen, hoeft er dus ook niet aan deel te nemen. Gelukkig is het in Davos leuker buiten de congreszaal. Je kan er bijvoorbeeld heerlijk gaan skiën. Het skigebied Davos-Klosters is één van de grotere in Zwitserland, met gecombineerd meer dan 250km aan pistes. Toch ben ik alsnog op het WEF geraakt – in dezelfde zaal tenminste. Daar werd immers het openingsconcert van het Coverfestival gespeeld. The Beatbox bracht er een ode aan The Beatles, en tijdens een concert van meer dan twee uur, geholpen door een hoop audiovisuele effecten en kostuumwissels, ging de band op chronologische reis door het muzikale archief van de Fab Four. Nu heb ik de echte Beatles uiteraard nooit live gezien – McCartney wel: zeer content van – maar dichter dan dit concert zal ik niet meer bij die ervaring komen. Fantastisch optreden, geen noot verkeerd gezongen. Dat beloofde voor de rest van het weekend.
Rocken naast de après-ski
Tijdens het Coverfestival Davos worden tientallen optredens gegeven op verschillende locaties in en rond het stadje. De twee voornaamste podia worden in openlucht opgesteld. Het grootste podium staat naast Bolgen Plaza. Da’s een après-ski restaurant aan het einde van de piste op een besneeuwd grasveld naast het centrum. Om op de meest unieke locatie te raken, moet je drie verschillende skiliften nemen, maar het is de verplaatsing meer dan waard. De Parsenhütte is een grote blokhut met een terras en een restaurant, die tussen een paar bergtoppen op het midden van de piste ligt. De eerste dag stond ik er onder een stralende winterzon naar de tribute versies van de Bee Gees en Red Hot Chili Peppers te kijken (de mens die Anthony Kiedis vertolkte werkte het hele optreden in bloot bovenlijf af: straf). De tweede dag brak tijdens het eerste optreden een echte sneeuwstorm uit. Goed voor de sfeer en voor m’n foto’s; iets minder voor de arme mens die met bevroren vingers een Bon Jovi solo van drie minuten uit z’n gitaar moest persen. Desalniettemin een unieke ervaring voor zowel de bands als mezelf. Het publiek was trouwens verbazend talrijk aanwezig, en bestond uit een mix van toevallige skiërs en mensen die speciaal voor de muziek de berg waren opgetrokken.
Optredens in alle vormen en maten
Los van de twee buitenpodia werden nog op tal van andere plekken optredens gehouden. Sommigen waren akoestisch en in de wat intiemere setting van een hotel (Adèle en The Cranberries als ik het goed heb), terwijl anderen optraden tijdens een chique diner in de balzaak van het Alpengold Hotel (Abba & Rod Stewart). Het leukste waren de concerten in de paar echte fuifzalen die Davos rijk is. In de grotere Montanasaal kan een paar honderd man binnen, en werden door onder meer een tribute band van Nirvana stevige optredens gegeven, maar het was in de veel kleinere Bolgenschanze waar de sfeer voor mij het beste was. Da’s een soort jeugdhuis waar iedereen zo dicht tegen de band aangedrukt stond, dat ze bijna mee konden spelen. Het zweet droop van het plafond, en het geheel deed me wat denken aan m’n eigen dagen in een coverband (toen ik zelf op zaterdagavond voor vier man en een paardenkop Basket Case van Green Day stond te verkrachten op café). Wie z’n skivakantie volgend jaar wil combineren met een paar topoptredens weet alvast waar te zijn. Normaal gezien ben ik dan ook weer van de partij, dus neem je beste glimlach mee voor op de foto.
Hotels in Davos en extra informatie
Voor alle informatie over Coverfestival Davos, klik hier.
Voor meer informatie over Davos-Klosters als toeristische bestemming, klik hier.
Davos heeft uiteraard een hoop degelijke hotels, maar diegene waar dit jaar de shows in plaatsvonden waren het Mountain Plaza Hotel en het nieuwe AlpenGold Hotel. Zelf sliep ik in Club Hotel Davos. Da’s een apart gebouw dat onder Mountain Plaza valt, waar ze enkel kamers aanbieden (dus geen ontbijt en vaak ook geen staf in de lobby). De kamers zelf waren prima.
Omdat ik door een staking in Zaventem een extra nacht in Zurich moest blijven, zou ik graag nog even het Alpine Garden Capsule Hotel in Zurich Airport vermelden. Dit was m’n eerste keer in een capsulehotel en ik sliep er best goed. Je kan de capsules volledig afsluiten, ze hebben Wi-Fi en opladers, de gemeenschappelijke ruimtes zijn er mooi ingericht en gezellig, en je kan er allerlei drankjes en snacks kopen. De vertrekhal is twee minuten wandelen.
Ik kocht m’n treintickets van Zurich naar Davos rechtstreeks bij de automaten in het station, maar wie langer in Zwitserland blijft en van bestemming naar bestemming wil met de trein, koopt misschien best een Swiss Travel Pass. Daar kan je alle openbaar vervoer mee op en een hoop musea en attracties gratis mee binnen.
Zin in een andere Zwitserse vakantie? Lees m’n artikels over Interlaken en Ticino.
No Comments